t w e n t y - s e v e n

12 0 0
                                    

Harris' POV

I'm on my way to Leila's place. I really want to see my baby.😢

And yes, I have cancer. Ngayon ko lang rin nasabi sainyo. Kung curious kayo kung bakit hindi ako kalbo like other cancer patients, hindi na kasi ako nag-chemotheraphy because it's my own choice. At pinayagan naman ako nila mom at dad, dahil sinabi na rin ng doctor na bilang na lang yung mga araw ko.

Bawal ako mag-girlfriend, dahil yung dati kong girlfriend. She left me after I told her about my sickness.

So malapit na ako sa pupuntahan ko, and natatanaw ko na si Leila, umiiyak siya. Binilisan ko ang takbo ng kotse at bumaba ng makarating na sakanya.

"Baby" I said and I ran towards her.

"Bakit ngayon mo lang to sinabi sakin?" She asked.

"I'm sorry, really sorry. Ayoko lang na masaktan ka, ayoko magalala ka. But now, I realized na matagal ko na palang dapat sinabi to sayo." I replied.

"Ok it's fine. Just please stay with me tonight, will you?" Tanong niya. Di na ako tatanggi mamimiss ko talaga siya.

"Sure, hop on." I said at hinila siya pasakay sa kotse.

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Apr 03, 2019 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

riri ➳ 김민규Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon