son bölüm olduğu için düz anlatım yapacağım
İyi okumalaar<3Yazarın Anlatımıyla
Soo Young beklediği konum yeri ile evden bir hışımla fırladı. Yerim'e birşey olamazdı.. Olmasını istemiyordu, çünkü ona birşey olsaydı; Soo Young yaşayamazdı.
Hemen önüne gelen taksilerden bir tanesini durdurup, taksiye bindi. Konum yerine gidiyordu, belki de bir daha hiç geri gelmeyecekti..
"Yah! Lütfen biraz daha hızlı sürün, lütfen!" dedi Soo Young.
Soo Young ağlıyordu, hem de hıçkırarak. Yerim bunu öğrenirse Soo Young'a çok kızardı. Ama bu sefer ona kızmayacak, çünkü onunda da artık kızmaya gücü kalmamıştı..
Taksiyi süren şoför, sesli bir şekilde ağlayan Soo Young'a taraf çevirdi bakışlarını. Gözyaşları harap olmuştu artık, şoför Soo Young'a arabasındaki peçeteden uzattı.
"Hanımefendi, kendinizi çok yıprattınız. Artık ağlamayı bırakın, lütfen." dedi ve peçeteyi biraz daha uzattı.
Soo Young peçeteyi aldı, "Teşekkür ederim" dedi. Belki de bir daha hiç teşekkür etmeyecekti..
~"Evet.. Burası konumu söylediğiniz yer." Soo Young elini bir telaşla cebine attı ve parayı şoföre vererek, kapıyı açtı.
İlk adımın atınca, diğer adımınıda attı. Artık herşeyin son bulacağı noktaya gelmişti..Taksinin kapısını kapatıp, uçurumun bulunduğu alana gitti.
Gittiği an kulağını dolduran; "Yapma, canına kıyma" "Gencecik kızsın, kıyma kendine" "Ah be kızım, çekil gel yanımıza, ölmek mi istiyorsun ha?" sesler geldi.
Rüzgar ile birlikte titredi Soo Young'un bedeni, belki de son kez titreyecekti bedeni..
~
ŞİMDİ OKUDUĞUN
i lost my mind, joyri
Fanfictionadını duyunca tıpkı bir yaprak gibi titrerdi bedenim, 150218 ©lierrera