The Love Story I Wish Existed | | SEVENTEEN KIM MINGYU

Chapter 3

Umagang-umaga ay binulabog agad ako ni Lyn para daw makaabot kami sa breakfast buffet dito sa hotel.

"Ano teh? Gutom na gutom?" Tanong ko kay Lyn nang makita ko ang dalawang plato nya na punong puno ng pagkain. Huhulaan ko, kukuha pa yan.

"Hindi naman. Pero wow maka-judge ka eh ikaw nga nilunod mo na yung iba mong kinuha sa bacon." Natawa ako sa sinabi nya. I can't help it, the bacon here is so good.

"I love bacon."

"Love ka ba?" Deputs.

"Epal ka." Sinabi ko habang patawa-tawang nilapag ang plato ko sa table.

Pagkatapos non ay umalis ulit ako para kuhanan kami ng maiinom, kaso shemay ang daming nakaabang sa kuhaan ng inumin.

Habang naghihintay ay nag-message muna ako kay Mingyu sa instagram.

"pink_sky: Good morning Kim Mingyu! Please tell the others that I am greeting them good morning. Have a nice day! Eat well for breakfast and for all the meals. Be well and have fun!"

Pagkabalik ko sa table namin ay chineck ko muna ang phone ko kung hinahanap ba kami nila mommy, nauna na kasi silang kumain.

*ting*

Hala may notif na naman.

Oh shit. Muntik ko nang mabitawan ang phone ko sa gulat sa na-receive ko.

"min9yu_k: Hi there! Goodmorning! We were off to go to Eclipse Cafe when we saw you in a breakfast buffet. Have a great day, caratdeul!

*photo attached*"

Hala. Hala. Hala. Omg!

How to kalma?!

"pink_sky: OMG. DID U CHECK IN MANILA CITY? CHAROT. WERE U HERE IN ELLÉ HOTEL?

Hala shuta dis! Yung puso ko! Bakit hindi magawang kumalma ng puso ko?

"min9yu_k: Yes, we're gonna stay there for another night and we're gonna move tomorrow to a cottage in the resort's private area. And uhm, what does CHAROT mean?"

Hala may ganon? I never knew na may ganong parte ng mga resort.

"pink_sky: I didn't know that's a thing. Are the private areas of resorts for artists and rich people?"

"pink_sky: and charot is a Filipino gay-lingo for the word "joke" or "just kidding" hehe I'm an avid user of slang words so yeah. Charot ang haba ng sinabi ko myghad, ang pabibo ko talaga eh wala rin naman akong maintindihan sa sinasabi ko."

Shemay, ano ba'tong pinagsasasabi ko? Kung ano anong tina-type ko na walang kakwenta kwenta myghad.

Uminom na lang ulit ako ng orange juice bago ituloy yung kalandian ko.

"min9yu_k: oh, okay. Have a nice day, Sky! We have to eat our breakfast now, ttyl 🙂"

"min9yu_k: Hi Sky! This is Boo Seungkwan! Have a great breakfast!!!"

Hala omg. BOO SEUNGKWAN?! Am I too lucky today?!

"pink_sky: Goodmorning, Jasmine's appa/eomma! Have a nice day ahead! I love you, Boo! ❤"

Natawa ako ng mahina sa pinag-tatype ko bago sumubo ulit ng pagkain.

"Ang saya mo ah, sino ba kausap mo?" Tanong ni Lyn at agad akong napatingiti sa kanya.

"Seventeen." Lumaki agad ang mata nito sa sinabi ko.

"Seryoso?! Omg! Pasabi naman sa kanila na binbati ko sila ng good morning at mahal na mahal ko sila, sobra!" Ngiting-ngiti nyang sabi sakin. Oh, sure. Why not?

"Kiber, wait." Inaalala ko yung kung ano man yung mg pinapasabi nya.

"pink_sky: My friend, Lyn, wants to tell u good morning and she loves seventeen so much."

"min9yu_k: tell her that we're greeting back good morning and we love our carats! Hehehe"

"min9yu_k: I'm Jasmine's eomma! -Seungkwan"

Hala tae. Lalo akong natawa sa sinabi nya.

Inubos ko na ang natitirang pagkain sa plato ko bago bumalik sa kaharutan ko.

"min9yu_k: don't mind Seungkwan, he might message you using his account."

"pink_sky: No it's okay, it would be an honor for me to receive a dm from Diva Boo."

30 minutes passed at hindi na nag-reply si Mingyu. Kinain ko na lang yung chocolate cake na kinuha ni Lyn pang-dessert.

"Eng sherep nye." Sabi ko agad pagka-ubos ko ng cake.

"Sino? Si Mingyu? May sapnu puas agad?" Napaubo ako sa sinabi ni Lyn at agad nya naman akong inabutan ng tubig. Tinignan ko sya ng masama at patawa-tawa lang sya.

"Sira ulo ka! Yung cake kako yung mesherep! Kainis 'to, ang dumi ng utak!" Inirapan ko sya at mas natawa lang sya.

"Gaga ka! Tumingin ka kasi sa kaliwa!" Ako naman si uto-uto eh tumingin nga. May mga lalaking naka-maskara at naka-wig ang naka-abang sa elevator malapit sa kung saan kami naka-upo ni Lyn.

Kung titignan mo sa malayo ay mapagkakamalan mo silang mga sira ulo, pero pag pinagmasdan mo, iisipin mong tinatago lang talaga nila ang mga totoong itsura nila.

"Teka, aren't those bongbongie keychains attached to their bags and phones?" Tanong ko kay Lyn na napa-kunot din ang noo.

"Hala, oo nga! Bongbongie yon!" Pak-kumpirma nya.

"Wait...there are 15 of them. Hindi ba sila mga die hard carats na lalaki? Because it would be possible since seventeen members are really talented and let's not forget the fact they are all so handsome and ang dami talagang na-iinlove sa kanila." Paliwanag ko kay Lyn.

"Baka nga, si Rey naging Reyna bigla dahil kay Junhui kaya naniniwala din ako na posibleng fanboys yan." Yep. I agree!

"Kaso ano meron? Ba't ang dami nila tas sama sama talaga sa isang hotel? May meeting ba ang mga male carats or may something today na hindi natin alam?" Napaisip din ako sa sinabi nya. Why the hell are 15 fanboys here in a hotel? At bakit pa sila naka-masks at wigs? Anong meron?

"Teh gurl, di mawawala sa isip ko yang tanong buong araw. Nakatatak na yan sa isip ko, 'Ano meron? Anong trip nila?' Nakaka-bother ha."

"I know, right?"

Confusion stayed on my mind while we were on our way to the resort.

Finally! The beach! (*insert Jimin's famous 'beach' video)

For the whole year, the only memory I had were crying and whining over school. I was always having mental breakdowns because of stress, pressure, and lack of rest. Thank God, I survived. Although alam kong 'yon na naman ang sasalubong sa akin pagbalik ko ng school after ng New Year's break, I'm still happy at makakapagpahinga ako for 2 weeks without freaking out kasi deadline na ng project within one hour, but freaking out because Seventeen finally knows me. Like, that's a fangirl's impossible dream, dre!

The Carat fandom is my main fandom, my kpop home. Peaceful lang, wala masyadong issue, pero masyadong marami ang memes. Friendly ang carats, they welcomed me warmly nung bago bago palang ako sa Seventeen since kakabalik ko lang sa pagiging kpop fan na naging hiatus muna for a year dahil sa naging issue ng main groups ko dati, which is B.A.P and EXO, the slave contract and the lawsuits.

Nakakatuwang isipin pero nag-fit talaga ako sa fandom na ito. Pati wants namin ay magkakapareho din. Pare-pareho din kaming kinikilig sa simpleng hairstyle lalo na't pag nakikita ang noo ng sebongs, kahit hindi abs, noo lang sapat na at pare-pareho din kami ng humor. I don't know if it's sorcery or whatever pero eng seye.

While waiting for Lyn to come back from getting her shades in the car, I started to compose a message.

"pink_sky: We're here in the resort! I'm hoping to see you here, have a safe drive! It's really foggy on the high roads..."

Naka-ngiti kong sinalubong ang malakas na hampas ng malamig na hangin.

This is going to be a really great vacation.

To be continued...