Kiara's POV
Good morning! Good noon! Good evening!
Im Kaylene Kaye Rich Octubre
Hahahaha yeah Octubre. Unique diba? My classmates used to call me KIARA,KAYE KAYEI,KAY and By the way high way Im 16 years of age, a grade 10 student at malapit nang matapos ang school year na ito. Kaya this story would give you an inspirational lesson hahaha char inspirational talaga ahh basta sa dulo na ng story makikita yun! And one more thing this story is about love, dont get me wrong! Kasi may love of parents to child dito , love of god, love of friends, and ofcourse hindi mawawala yung lovelife.
Ok san tayo magsisimula? Pano nga ba to?
Ok ok .ito na.......
Kakasabi ko lang na malapit na ang completion ceremony kaya ito na ^_^
--------------------------
Nasa paaralan ako ng time naito,
Habang nag uusap kami ng mga kaibigan slash kaklase ko ay bigla kaming pinatawag ng aming adviser. Pero 10 lang kami. Alam naman namin na ngayon ipapaalam samin ang ranking.
I felt nervous that time pano ba naman kasi my parents expected that i must be on the top. Kaya nanginginig ang boung katawan ko nun!
"So, alam ko na alam niyo na ngayon ipapaalam yung ranking diba?"-maam janette said
"Yes maam"-sabay sabay naming sabi.
"Sige, para mas thrill magsisimula tayo sa mababa"-maam lyndie
Ayun na nga halos lahat na sila natawag. Tatlo nalang kaming natira. Para na akong mamamatay that time. But...
"Ok, Kaylene kaye congrats nasa pang tatlo ka"-maam jan.
Nanlumo ako bigla.parang gusto ko nang mamatay paano na ang parents ko? Anong sasabihin ko? Kung bakit kasi hindi ako nag ayos sa pag aaral kung alam kung ang taas ng expectation ng parents ko.
Im smiling outside pero sa kalooblooban ko gusto ko nang mawala.
That time i know that my classmate would be blessed its because they made it to the level. But not me, i want to go back to the time where i belong to be. The time were i am still happy. Pero hindi na mangyayari yun! Naisipan ko nga minsan na gumawa ng time machine eh. How irony pero yun talaga nasa isip ko.
Pagkatapos namin malaman lahat,
Kaming magkaklase na makakakuha ng academic award ay naisipan naming mag picture. Hindi naman siguro yun mawawala
Every click ng camera ay nakangiti ako. OO sobrang lapad ng ngiti ko ng mga panahon nayon dahil sa mga kaibigan ko. I realize na hindi sa lahat ng pagkakataon ay nasa ibabaw ako, ika nga nila ang buhay ay parang life nakakagulo.
"Snack?"- michael suddenly said, our top 2. well dahil gutom kami ng time nayun.
Kaya
"Gora"- we said in chorus
After that incident
I must be ready for what my parents reaction after they will know my rank. Specially my mom! I cant help it, but to understand her its because when its her time in schooling she is an honor student.
Bahala na si batman!
Uuwi na ako!
-----------------
Kaya ko pa mag type hahahaha
Ano kaya reaction nina mama?
See you sa next chap. Guyses
