Laptop ကိုယ္စီနဲ႔ အလုပ္႐ႈပ္ေနၾကတဲ့ ႏွစ္ေယာက္...ကုိယ္ကေတာ့ အလုပ္ထဲစိတ္ႏွစ္ထားေသာ္လည္း
မ်က္မွန္ဝိုင္းေလးနဲ႔ ကုတင္ေပၚမွာ ေမွာက္လိုက္လွန္လုိက္ အလုပ္ေတြ႐ႈပ္ေနေသာ...ေကာင္ေခ်ာေလးစီကေန ဘယ္လိုမွအၾကည့္မခြာႏိုင္ျဖစ္ရသည္...
11PM...
"Tae...အိပ္ေတာ့ေလ..."
"မအိပ္ခ်င္ေသးဘူး...အိမ္မွာဆုိ 1ညလံုးအိပ္တာမဟုတ္ဘူး"
ခက္ရခ်ည္ရဲ႕...
ကုတင္ေပၚမွာ ေမွာက္ခုန္ေလးLaptop နဲ႔ အလုပ္လုပ္ေနရင္းေျဖတဲ့ ကေလး....ေမွာက္ရက္သားေလးမို႔...ညဝတ္ pajimaေလးေအာက္က ဖင္လံုးလံုးက အမုိ႔အေမာက္...
ဖ်စ္ညစ္လိုက္ရ...ကေတာက္!
အေတြးကေနာက္မွ လက္ကအရင္ တင္သားလံုးလံုးေလးေတြစီကုိတင္ၿပီးၿပီ...လည္ျပန္ေလးေမာ့ၾကည့္လာတဲ့ ကေလး...
"ေဟ့...ႏွာဘူးအဘိုးႀကီး...လြန္မလာနဲ႔..."
ဟာ...နင့္ခနဲပဲ ဒီကေလးကေတာ့...Laptopကုိ ဆဲြပိတ္လိုက္ၿပီး...ပလက္ကေလးျဖစ္ေအာင္ ဆဲြလွန္လိုက္တယ္...
ကေလးအေပၚမွာ ခြၿပီး ေခ်ာလြန္းတဲ့ မ်က္ႏွာႏုႏုကို ၾကည့္ေနမိတယ္...
"ဒီမယ္...ကြၽန္႔ေတာ့္ကုိယ္ေပၚက ဆင္းေပးလို႔ရမလား"
ဒီလူႀကီး႐ူးေနတာလား ငါကိုခြထားၿပီး ျပံဳးျပံဳးႀကီးၾကည့္ေနတယ္...မ်က္မွန္ကုိလာခြ်တ္ျပန္ၿပီ...
ပါးတစ္ေလ်ွာက္ပြတ္ဆဲြသြားတဲ့ လက္ဖဝါးႀကီးႀကီး...
သူ႔လက္ဖဝါးႀကီးေတြၾကားထဲမွာ ကုိယ့္မ်က္ႏွာေလးက ေပ်ာက္လုနီးပါး...ပါးႏွစ္ဖက္ကိုဖ်စ္ညႇစ္လိုက္ေတာ့...ဆူထြက္လာတဲ့ႏုခမ္းကို...
"ၿပြစ္"
အတင္းဖိကပ္နမ္းေနတယ္...လ်ွာေတြပါထိုးသြင္းလာေတာ့....
မျဖစ္ဘူး...ပါးစပ္ဆိုတာ အစားစံုစားေနတာ ငါရြံတတ္တယ္...