A/N:
This is a work of fiction. Names, characters, places and incidents either are products of the author's imagination or are used fictitiously. Any resemblance to actual events or locales or persons, living or dead, is entirely coincidental.
I highly need your opinion you can let me know it via comment or message. Story inspired by Goblin
Story written by: @ScrtBlue
© 2018
-----------------------------------------------------------
SBD | Souvenir
"You must understand that we of the non-useful class depend from our departure upon precedent....."
I tried my best to say those words in very expressive way. Medyo pagod na ako at nagugutom, kaya nakakalimutan ko na ang susunod na linyang sasabihin ko. Naghihintay ang partner ko sa susunod na sasabihin ko dahil isang linya na lang ay turn niya na para magsalita.
Damn! I totally forgot my lines
"A-and.. U-uhm--"
"Okay let's end it here, keep your things and go home already". Biglang sigaw ni professor Gonzales kung saan siya ang nag guguide samin sa rehearsals para sa aming play.
Nakaramdam ako ng ginhawa dahil sa wakas! Tapos na rehearsals namin! Grabe sobrang bangag ko na--
*tug dug tug dug tug dug*
Napahinto ako sa pagkilos nang biglang makaramdam ako ng sobrang kaba!
Okay this feels weird.
What's happening to me? Bakit pakiramdam ko may masamang mangyayari? Myghad! Anniversary namin ni Jayse ngayon, huwag naman sana! Gusto kong maenjoy 'tong araw after an exhausting rehearsal. Siya ang gusto kong magpapa relax sakin!
Hindi ko pinansin ang kakaibang naramdaman ko at sa halip ay inayos ko na ang mga gamit ko at dumiretso sa comfort room upang doon na magbihis at mag ayos para sa pagkikita namin ni Jayse!
After my rituals, sinuot ko na yung simple red dress na cocktail and niladlad ang wavy kong buhok. Naglagay ako ng lip gloss at konting kilay para naman mukhang presentable ako kapag humarap kay Jayse. Matagal na kaming nag dedate pero ngayon lang ako nakaramdam ng ganitong excitement..
... At kaba
Humarap ako sa sarili ko to see myself if I look okay, and hopefully I do look okay.
Bago ako umalis ay kinuha ko muna ang regalo ko para sa kaniya. Whew! I'm so excited to see him.
I'm excited for another moment with him, I'm excited to feel his love again, I'm excited to hug him tight. Sa sobrang saya ko, nakangiti akong lumabas sa building at nakita kong naghihintay na yung Uber.
Pagpasok ko sa sasakyan ay nanlaki ang mata ko nang binuksan ko ang cellphone ko na may 16 missed calls from him.
Omg! Ang sweet niya talaga! I'll just text him para malaman niya na malapit na ko.
To: Mr. MVP of my life
