Aptal Sarışın ♥

Çarpışma.:))

 

Aşık olmak, radyoda sevdiğin şarkının birden bire çıkması gibidir. Kontrol senin elinde olmadığı için güzeldir. Mutluluk verir.

________________________________________________________

Yaz tatili bitmisti ve yarın okul başlayacaktı. Aslında hiç  heyecanlı değildim.  Erkenden uyudum. Ertesi sabah : Kahvaltı yaptıktan sonra okul formami giyip , saçlarımı toplayıp hemen okula doğru yola koyuldum. Okulumuz evimize çok uzak olmadığından yürüyerek gidiyordum.Yaz tatili aslında hiç te eğlenceli geçmemişti bu yüzden okulu özlemiştim,arkadaşlarımıda.

okula vardığımda okul bahçesinde çok az kişi vardı,okulun banklarından birine oturdum ve en yakın arkadaşlarımı beklemeye başladım. Yalnız oturuyodum hiç bir şey düşünmeden öylece oturuyordum düşündüğüm kimse yoktu, tek düşündüğüm bir an öncee eve gitmekti çünkü beni okula bağlayan kimse yoktu,yakın arkadaşlarım dışında...

sonunda merve gelmişti sıkı sıkı sarıldık sanki 40 yıl görüşmüyomuşuz gibi,ardından feyza,kübra,sinem ve yasemin gelmişti işte bizim grup hepsi bi arada bu yüzden mutluydum birbirimize geçirdiğimiz sıkıcı yaz tatilini anlatmaya başladık.Yoksa tek benim mi sıkıcı geçmişti,sanırım öylee çoğu gezdiğini söledi en azından bi eylemde bulunmuşlar ben isee öylece oturmuşmuydum hatırlamıyordum doğrusu.d.d

okul zili çaldı evet o sinir bozucu ses..Herkes sıraya girdi.Müdür konuşma yaptıktan sonra sırayla herkes sınıflarına doğru ilerledi.Sıra bizim sınıfa geldiğinde güle güle çıkıyoduk kızlarla...

Birinin beni çağırdığını duydum ve aniden arkamı döndüm.!

Arkamı dönmeye fırsat bulamadan bir meteorla burun buruna gelmiştim.Ben olduğum durumun şokundayken o ise bu durumdan kurtulmaya çalışıyodu, ilk defa kendimi bu kadar heyecanlı hissetmiştim ve biraz ürkmüş gibiydim nedenini bilmiyordum.Tek bildiğim o durumdan kurtulmak istemediğimdi.Ne yazık ki meteor bu durumdan kurtuldu ve bana aptalmışım gibi bakıp gitti...

Buna inanamıyorum bu ben miydim? Kendimi tanımıyordum bir kaç saniyede bir erkeğin beni bu kadar etkileyeceğini düşünmemiştim doğrusu.Adımı seslenen kişinin yanına gittim :

-nasılsın neşe 

-iyiyim sen nasılsın

-iyi işte..

-ben acil sınıfa çıkmam lazım dedim ve meteoru aramaya koyuldum..

kendi kendime sorular soruyordum.Kaçıncı sınıf? Adı ne? Çıktığı biri var mı? Napmalıyım? cevabını bilmediğim bir çok soruyla yalnız kalmıştım,yürürken aptal aptal sırıttığımı söyleyenler oldu.Aldırmadım ve sınıfa doğru ilerledim.

Zil çalmıştı sınıfa girdik,okulun ilk günü olduğu için hocalar ders işlemiyordu sadece konuştular yaz tatilinde ne yaptınız diye? Bu sorulara verebilecek güzel bi cevabım olmadığından hocayı takmamayı düşündüm,böylesi daha iyidi.Bu sabah hatta 10 dk önce beni bu kadar etkileyen meteoru düşünmeye başladım.Meğer o kadar kaptırmışım ki kendimi zil sesiyle sıçradım sanki..

Teneffüs 10 dakikaydı. 10 dakika içerisinde onu nasıl bulabilirim diye diye sınıftan çıkarken onu gördüm.Yoksa onla aynı yaşta mıydık.Evet doğru aynı yaştaymışız ve sınıflarımız karşı karşıya kafamdaki delice sorulardan birtanesinin cevabını bulmuştum.teneffüste onu izlemek istedim.Ama sınıfa girdi ve hiç çıkmadı,Belkide yabancılık çekiyordu,okulda yeniydi,alışması zor olabilirdi,yoksa onla hemen tanışmalı mıyım? sorularım gittikçe çoğalıyordu.Boğulacak gibi hissettim kendimi....

tekrar sınıfa girdik ve bütün günümüz hocaların sohbetleri ve soğuk esprileriyle geçti.Ben dinlemiyordum.Düşündüğüm şeyler vardı.Bütün gün sınıftan çıkmamıştı,onu sadece 2 kez gördüm.Sınıflarına gitmeye çalıştım ama cesaretimi toplayamadım...Noldu bana böyle?

son derste bitmişti ve dağılıyorduk.!