Hindi ko na alam kung paano ako naka labas sa magarbong hotel na iyon ang alam ko na lang ay kasalukuyan akong nakatayo at nag hahanap ng taxi. Niyakap ko ang aking sarili sa lamig na hatid ng hangin. Madaling araw pa lang, alas cinco ng umaga. Ng may mamataan na taxi ay agad ko itong pinara at nag pahatid sa condo unit ko. Maraming text ang natanggap ko mula kay Lance at iilang text galing kay Terry nag aalala rin kung na saan ako.
Kahit na pagod ay naligo ako. I feel so much stretch para akong nag gym ng tatlong araw na walang pahinga. Habang naliligo ay unti unti ang pag baha at pag agos ng alaala ko kagabi. Napahawak ako sa aking labi it felt so soft and tender.
Napapikit ako ng maalala ang lagay ko kagabi. Kung pano namin nagawa iyon ng lalaking hindi ko kilala. Kung pano ko naabot ang rurok. Kung paano lumapat ang labi niya sa lahat ng bahagi ng katawan ko.
And I can even hear my own moan echoing inside my bathroom.
Ngayon ko lang napag tanto na ang kanyang mga mata ay iba sa kay Lance. It's way way way different. His eyes were intense and dangerous. As if his stare can see my poor soul begging for his kisses last night.
Napasapo ako sa aking noo at na pailing. I should stop thinking about that man! For god sake! I am committed to someone.
Lumabas ako ng banyo habang nag pupunas ng aking basang buhok ng halos mapatalon ng makita si Lance na naka upo sa aking kama at nakatingin sakin.
"L-Lance? What are you doing here?" Tanong ko ng na tigilan sa presensya niya.
"Where were you last night?" His eyes screaming seriousness and madness.
"I-I was—"
"I told you to wait in that goddamn parking lot."
Takot at kaba ang lumukob sa aking kalamanan. My heart was almost on my throat that I cannot speak. Para akong mahihimatay sa sobrang kaba. Naramdaman ko na lang ang pag init ng sulok ng aking mata para sa nag babadyang luha. Ano na lang ang sasabihin niya kapag na laman niyang naki pag one night stand ako sa lalaking na meet ko sa bar. Ni hindi ko nga alam ang pangalan ng lalaking iyon.
Air left my face as I made up my mind. I'm going to tell him what happened kahit na kamuhian niya ako ngayon at hiwalayan tatanggapin ko dahil alam kong ako ang may mali. Kasalan ko. Masyado akong na bulag sa maka mundong pag nanasa. Ngunit bago pa ako makapag salita ay niyakap na niya ako.
"I'm sorry for scolding you. I just got worried sick. You made me so worried last night. Terry texted me to say na mag kasama kayong dalawa. She picked you up at the parking lot because you passed out. I was asking you, where you are because Terry won't let me in in her condo she didn't give me a chance so I could check on you."
Wait— What???
Parang biglang umurong ang luha sa aking mga mata at napa litan iyon ng pag tataka. Obviously pinag takpan ako ni Terry sakanya kagabi. Posible kayang may alam si Terry sa kagagahan ko kagabi?. Alam ko naman na mapag kakatiwalan ko si Terry sa lahat ng bagay. Katulad na lang ngayon na siya pa ang sumalo sakin.
"I—I'm sorry L-Lance.." mababang boses na sabi ko. He nodded and kissed my hair.
"I'm sorry too for being too furious."
I nodded kahit na nag dadalawang isip. He shouldn't be sorry. Ako ang may mali. Hindi ko mapag kakaila na medyo gumaan ang pakiramdam ko. Hindi ko alam kung paano ko sasabihin sakanya but one of these days ay aamin din ako. Hahanap lang ako ng tamang tyempo. Hindi ko ata kayang sabihin sakanya ngayon ang lahat.
I brush my hair at muling napa tulala sa aking repleksyon sa salamin. Kakaalis lang ni Lance dahil kailangan na rin niyang pumasok sa trabaho. Napa iling ako at halos ipukpok ang hawak na brush sa aking ulo nang maalala kung paano hinaplos ng lalaking iyon ang aking dibdib. Kung paano niya ito pinaglaruan gamit ang kanyang bibig at kamay. Can you believe that because of that sudden memory my body heated again? Ganto ba ako katigang?
