Sa libo libong tao, na dumadaan
Nandito ako, sinusulyapan ang bawat tao na nag lalakad
May mag ka sintahan na masaya
May mag kaibigan na tumatawa
Matatanda na namimili ng pinamimili nila
Meron namang nag lalakad habang kumakain
May hawak na talong na pinamili nila
Sa pag papanuod sa mga taong dumaraan sa pam publikong pamilihan
Habang hawak ang dalawang mabigat na pinamili
At habang hinahanap ang kasama
Di ko namalayan nalilibang na pala ako sa panunuod sa iba
Lumingon ako sa kanan
Lumingon ako sa kaliwa
At dun nag kasalubong ang aming mga mata
Bakit nga ba?
Sa lahat ng aking nakita
Sya na nag lalakad
Isa, dalawa,tatlo
Pumikit ako ng tatlong segundo
At sa pag pikit ko ng aking mata
Sya naman ang pagkita ko sakanya
Na may kasamang iba
Baka kasi namamasyal sila,
Napatingin ako sa ilang tao na nag daraan
Sa libo libong tao na napanuod ko
Sakanya lang humalo halo ang aking nadarama
Tila ba gumaan ang aking dala
Sa pag tama ng aming mga mata
Napa higpit ang aking hawak
Na tila nag pupuyos sa nadarama
Sinundan ang mga tingin
Na tila walang pakialam kung ano man ang kanyang sabihin
Tila ba hangin ang taong dumaraan
Napahinga ng malalim
Di na nakayanan
Iiwasan ko na lamang ang aking tingin.
BINABASA MO ANG
Unspoken Words
PoetryIn this world there are plenty story of the people there are ironic,cliche but the most beautiful story in this world is yours. But sometimes the feeling we fell, sometimes we just wrote it in the paper with a pen And it starting everything the uns...