စည္းတစ္​ဖက္​မွာ႐ြာတဲ့မိုး

Part - 6

(1April,2018
Happy April fool's
အ​ေနာ္​စတာ ဘယ္​သူယံုသြား​ေသးလည္မသိ...စတာ​ေနာ္​ အခုupလိုက္​ၿပီ)

စည္​းတစ္​ဖက္​မွာ႐ြာတဲ့မိုး

"သူအလုပ္​ထြက္​မယ္​​ေတာ့​ေျပာသြားတာပဲ...ကြၽန္​မလည္​းမသိဘူး..."

​အိမ္​​ေတာ္​ထိန္​းႀကီး​ေျပာတဲ့စကားလံုအခ်ိဳ႕ကဆူးရီနားထဲမွာပဲ့တင္​ထပ္​​ေနသည္​။တကယ္​အလုပ္​ထြက္​သြားတာလား...

သူ​ေျပာခဲ့တဲ့စကားတစ္​ခြန္​းကသူတို႔၂​ေယာက္​ကိုအခုလို​ေ၀းကြာ​ေစလိမ္​့မည္​ဆိုတာ ႀကိဳသိခဲ့လ်ွင္​သူ႔ခံစားခ်က္​​ေတြကိုထုတ္​​ေျပာျဖစ္​ခဲ့မွာမဟုတ္​...အခု​ေတာ့

တစ္​ခုတည္​းထင္​​ေနတဲ့ ​ေျမျပင္​​ေပၚကအရိပ္​ကိုၾကည္​့ရင္​း သူဘီ့ကိုလြမ္​းမိသည္​။

"တို႔ကိုတစ္​​ေယာက္​တည္​းထားခဲ့တာပဲ ဘီ..."

ထားခဲ့တဲ့သူကထားခဲ့မွ​ေတာ့ သူကလြမ္​းက်န္​​ေနခဲ့ရံု​ေပါ့ သူဘာတတ္​နိုင္​မွာလည္​း...

မလွမ္​းမကမ္​းက အခန္​းတံခါး​ေလးကိုလွမ္​းၾကည္​့ရင္​း ဆူးရီတစ္​စံုတစ္​ခုကိုသတိရသြားကာ ထိုအခန္​းဆီသို႔အလ်င္​အျမန္​သြားမိသည္​။​ပိတ္​ထားတဲ့တံခါးကို အရွိန္​နဲ႔ဆြဲဖြင္​့​ေတာ့ ​ေအးစက္​​စက္​​ေလထုကသူ႔ကို​ေစာင္​့ႀကိဳလ်က္​...ဗီရိုတို႔ကလည္​းဗလာအတိ...အိပ္​ရာခင္​းနွင္​့​ေစာင္​တိ့ုကလည္​း​ေနရာတက်စီစီရီရီ...ဘီတစ္​ကယ္​ထြက္​သြားခဲ့ၿပီပဲ...

၀မ္​းနည္​းလာ​ေသာစိတ္​ကို​ေျဖ​သာ​ေအာင္​​ေျဖရင္​း သူ႔အခန္​းဆီသို႔သာျပန္​ခဲ့လိုက္​သည္​။

စည္​းတစ္​ဖက္​မွာ႐ြာတဲ့မိုး

လက္​ထဲကပဝါစ​ေလးကိုၾကည္​့ကဘီ တစ္​စံုတစ္​ဉီးကိုသတိရမိသည္​။ရုတ္​တရက္​ၿကီးအျပင္​ခိုးထြက္​မယ္​ဆို သူ႔မ်က္​ႏွာလွလွကိုအုပ္​မိုးဖို႔ စာသင္​ၿပီးျပန္​လာတိုင္​း မ်က္​နွာျဖဴႏုႏုကမင္​ရာ​ေတြကိုဖ်က္​​ေပးဖို႔ ပဝါ​ေလး​ေတြလိုတာမို႔ ​ေဆာင္​ထားတတ္​ခဲ့သည္​။အခု​ေတာ့ သူကဆူးရီနွင္​့အ​ေ၀းမွာမို႔ ဒီပဝါ​ေတြ​ေဆာင္​ထားစရာမလို​ေတာ့...သို႔​ေသာ္​လက္​ထဲကပဝါ​ေလးကိုမပစ္​နိုင္​ဘဲ ​ေဆာင္​ၿမဲအတိုင္​းပင္​သူ႔လက္​​ေကာက္​၀တ္​မွာခ်ည္​ထားမိျပန္​သည္​။