Ang isang pangarap ng tao, nawalan ng pagasa,
Sa tuwing sya ay humihikbi, sa pagkalam ng tiyan,
Walang makain at matirhan, sa kanyang kamumusan,
Pag ibig ng magulang ay nawala, sya ay nangulilila,
Pag gamit sa isang taong napuno ng ang pagkabalisa,
Yung talentong tinago ay hindi na ginamit sapagkat,
Sya ay isang batang nag hahanap ng pag-aaruga,
O wag kanang mangamba, at ako'y nandito na,
Ang iyong ina at ama hahanapin ko, para sa iyo,
Sa wangis mo ika'y isang mayaman, na di pa kumakain?
Halika sa karindirya, at tayo'y manginain,
Anu itsura ng iyong amat ina? may litrato kaba nila?
Sana mahanap natin, ang iyong magulang,
Para maalagaan ka, at pakainin sa iyong pangungulila,
Ako'y nag damdam, para sa iyong magulang,
Baka hinahanap ka na, bakit ka umalis sa inyo?
Sa tanong ko na iyon, bakit ayaw mo ako sagutin?
Masama ba ang iyong ina at ama? bakit hindi ka makaimik?
Ikaw ba'y pipi para hindi mo ako marinig baka ika'y bingi?
Sa katunayan ang dami kong katanungan, na hindi ko malunasan,
Sa batang ito sya ay masyadong malihim, kaya't minabuti ko,
Na ako'y umalis subalit sya naman ay sunod ng sunod sakin,
Kay sakit ng aking katawan, sa trabaho ko kailangan gawin,
Madami nanlilimos sa ating bansa, madami ring ulila katulad nya. -Bow
