"Isang araw ako'y namamangka sa aking buhay naparang wala ng gana, subalit nag iba ang aking pananaw ang munting bangka ay napuno ng isdang karunungan. Ang taning buhay sa lola't lolo ko iaalay subalit ang mga turo nila sa akin ay na baon na sa kuhay, nakalimutan ng matagal kaya't ngayoon inaalala ng unti unti para sarili kong pagkatao at kakayanan na puno ng karunungan ang aking buhay, sa maliit na bangka nagkaroon ng maraming isda para ang buhay ko ay maging masagana paraan ng bawat tao ay madaming pagkakaiba, subalit nag karoon ng lamat ang samahan na tumayong ama't ina hindi na makikita sa munting alala ko nalang nalaman kung gaano ako kalahalaga sa kanila at minamahal nila ako ng sobra hindi na ka paalam pero madaling maalala, Ang bawat sandali na tayong tatlo ay nagkasama ako'y nag hihikbi sa isang tabi pagkayo nalala sa puso nag iisa walang kapantay na ligaya, Lolo't lola na nag mahal sakin ng lobra sa munting sulat lamang ang aking maaalay salamat sa oras na inyong binigay, Hindi ko na kayo makikita pero ang wangis ng inyong mukha at karunungan na binigay niyo sa akin ay hindi maalis sa aking puso. SALAMAT SA LAHAT LOLO'T LOLA KONG IROG."
