"အံမယ္...ဟုိေကာင္ေတြသြားခ်င္တဲ့ဆုိးလ္က
ဘူခြၽန္းေလာက္ေတာင္ မသားနားပါလား"
ကားဝန္းထဲကေန အထုတ္ႏွစ္ထုတ္မႏုိင္မနင္းသယ္လာၿပီးေနာက္
ပတ္ဝန္းက်င္ကုိၾကည့္ၿပီး မ်က္ႏွာေလးမဲ့ကာ
ေရရြတ္လုိက္မိသည္...
*အလကား ဒရမ္မာ႐ူးေတြ
ဒရမ္မာေတြအၾကည့္မ်ားၿပီး ႐ူးေနၾကတာ
ဘာမွလဲမဟုတ္ဘူး*
ပါးစပ္ကကရားေရလႊတ္သလုိ
တရစပ္ေျပာရင္း လက္ကလဲ
Ommaေျပာထားသည့္Hotelလိပ္စာကုိ
လုိက္႐ွာေနရေသးသည္...
အေရးထဲလိပ္စာက
ဟုိးေအာက္ဆုံးေရာက္ေနလားမသိ
ဘယ္လုိစမ္းစမ္းကုိမမိ..
"Seoulမွာ ခါးပုိက္ႏႈိက္ေတြမ်ားတယ္
သတိထားဦး"ဆုိသည့္
Ommaစကားေၾကာင့္လည္း
လက္တုိ႔ကမနား
ပါးစပ္ကမရပ္
မ်က္လုံးက က်ီးကန္းေတာင္ေမွာက္...
ေတာ္ၾကာကုိယ့္ကုိ ခုမွျမဳိ့္တက္လာဖူးတဲ့
ေတာသားလုိ႔ထင္သြားမွ....!
အမွန္တကယ္ Baekhyunပုံစံသည္
ျမဳိ့တက္ေတာသားထက္ပင္ပုိ၍ဆုိးေနခဲ့သည္
Baekhyunလက္တပုိက္စာအိတ္ႏွစ္လုံး!
ကားေပၚကဆင္းလာတည္းက
ပါးစပ္ကတလႈပ္လႈပ္
ဂႏွာမၿငိမ္ေသာမ်က္လုံးတုိ႔ေၾကာင့္
မအူမလည္႐ုပ္ ေပါက္ေနေလသည္...
"ညီ"
အနားကပ္၍ ေခၚလုိပ္သံေၾကာင့္
လန္႔ဖ်န္႔သြားၿပီး ေမာ့ၾကည့္မိေတာ့
အရပ္႐ွည္႐ွည္ အမည္းေရာင္ဝတ္လူတစ္ေယာက္
"ဗ်...ဗ်ာ"
*ကေတာက္စ္...
အေရးထဲ ေသာက္စကားကလာထစ္ေနေသး*
"ညီတခုခု႐ွာေနပုံပဲ ဘာရွာေနတာလဲ
ကုိယ္ကူညီေပးရမလား"
"အ..အာ..အဲ..မဟုတ္..ရ.."
*!!!!!*
ထုိစဥ္
ထျမည္လာတဲ့ ph ringtone သံေၾကာင့္
အထုတ္ဆြဲထားလ်ွက္႐ွိသည့္
မအားတဲ့လက္ေတြက
ကားယားကားယားျဖစ္ကုန္သည္...
"အထုတ္ေတြေပးထားပါညီရယ္...အားမနာပါနဲ႔
Phေျပာလုိက္"
သူေျပာတာလဲမွန္ေနသည္မုိ႔
Phကုိင္၍ contact name ကုိၾကည့္လုိက္ေတာ့Omma....
"Baekhyunee....!
နင့္ညီက သူ႔ဟာေနတဲ့
Seoulကုိလုိက္သြားတာမွန္တယ္တဲ့
သိလား!!!"
