Παλιοί έρωτες

Κεφάλαιο 3ο

   Δώσανε τα χέρια και χαμογέλασαν όλοι τους ικανοποιημένοι. Η συμφωνία που είχαν κλείσει ήταν ευνοϊκή και για τις δύο πλευρές. Μόλις έφυγαν οι αντιπρόσωποι, η Χρύσα ξεφύσηξε ανακουφισμένη. Ευτυχώς πήγαν όλα καλά, σκέφτηκε. Αυτές οι μικρές επιτυχίες της σε βάθος χρόνου θα πρόσφεραν τεράστια κέρδη στην επιχείρηση. Για κάτι τέτοιους λόγους είχε κερδίσει τόσο γρήγορα τη θέση της οικονομικής διαυθύντριας. Και ήθελε συνεχώς να αποδεικνύει ότι την άξιζε, γι' αυτό και προσπαθούσε τόσο σκληρά. Και δεν επαναπαυόταν ποτέ, ακόμη και μετά από μια τέτοια νίκη. Σήκωσε το ακουστικό του τηλεφώνου της και πάτησε πάλι το κουμπί της γραμματέως της.

-"Μαρίνα μάθε σε παρακαλώ αν έγινε η πρόσληψη στο διαφημιστικό" της είπε.

-"Αμέσως κυρία Χρύσα. Θέλετε να σας κλείσω και ραντεβού;" την ρώτησε εκείνη.

-"Όχι, όχι, δεν είναι απαραίτητο προς το παρόν. Θα το κανονίσουμε την επόμενη βδομάδα."

   Ήθελε να κανονίσουν ένα ραντεβού, όμως ο άνθρωπος είχε μόλις πιάσει δουλειά. Θα τον άφηνε να εξοικειωθεί με το περιβάλλον του πρώτα και μετά. Προς το παρόν είχε ανάγκη να ξεκουραστεί. Θα έφευγε γρήγορα σήμερα. Είχε ξενυχτήσει το προηγούμενο βράδυ με αυτήν την προσφορά και παρά τους 3 καφέδες που είχε πιει από το πρωί τα μάτια της έκλειναν. Σηκώθηκε και πήρε την τσάντα της αφού έβαλε το σακάκι της. Έκλεισε την πόρτα του γραφείου της και την κλείδωσε. Χαιρέτησε τη Μαρίνα με το χέρι της και προχώρησε προς την έξοδο.

-"Κυρία Χρύσα μίλησα με το διαφημιστικό, έγινε η πρόσληψη και ο νέος συντονιστής ήθελε ραντεβού μαζί σας, οπότε του το έκλεισα για αύριο το μεσημέρι. Είναι καλά;" την σταμάτησε η γραμματέας της.

-"Εντάξει Μαρίνα μου, καλά είναι. Πώς τον λένε τον κύριο;" της απάντησε η Χρύσα κουρασμένα.

-"Αχ μου το είπε αλλά δεν το συγκράτησα, χίλια συγγνώμη. Θα ξαναπάρω αμέσως να ρωτήσω."

-"Όχι όχι δεν πειράζει. Θα τα πούμε αύριο."

   Στο πάρκινγκ της εταιρείας, στη συνηθισμένη της θέση, την περίμενε το δίπορτο μαύρο Mini Cooper της. Συνήθως λάτρευε την οδήγηση, όμως εκείνη τη στιγμή ένιωθε ότι θα την έπαιρνε ο ύπνος στο τιμόνι. Πίεσε τον εαυτό της να οδηγήσει μέχρι το σπίτι της. Τι άλλο θα μπορούσε να κάνει; Ευτυχώς την συγκεκριμένη ώρα δεν υπήρχε κίνηση και θα έφτανε πιο γρήγορα.

- - - - - - - - -

   Άνοιξε την πόρτα του σπιτιού της και μπήκε μέσα. Ήταν ένα ρετιρέ στο κέντρο της πόλης, με τζαμαρία να καλύπτει τον μπροστινό τοίχο από την κορυφή ως το πάτωμα. Οι τοίχοι ήταν βαμμένοι άσπροι, το πάτωμα ήταν ξύλινο και τα έπιπλά της ήταν κατά κύριο λόγο ξύλινα, άλλα λευκά και άλλα καφετί. Το είχε αγοράσει πριν από ένα χρόνο, όταν της το επέτρεπαν πλέον οι οικονομίες των προηγουμένων χρόνων και ο μισθός της διευθύντριας. Και αγαπούσε κάθε γωνιά του.

   Πέταξε την τσάντα της στον καναπέ και έβγαλε τα παπούτσια της. Οι γόβες της την πέθαιναν από το πρωί. Ξεκούμπωσε το παντελόνι της. Συνήθως στη δουλειά φορούσε κοστούμι ή κάποιο αυστηρό φόρεμα. Ήθελε να την παίρνουν στα σοβαρά και όχι σαν κάποιο χαζό κοριτσάκι και τα ρούχα αυτά της προσέδιδαν κύρος. Πέταξε το παντελόνι, το σακάκι αλλά και το λευκό πουκάμισο της στον καναπέ και με τα εσώρουχά της προχώρησε προς το μπάνιο. 

   Γέμισε τη μπανιέρα της με καυτό νερό και άλατα και μπήκε μέσα. Ήταν το μόνο που θα μπορούσε να την χαλαρώσει. Αφαίρεσε το μακιγιάζ της και έπιασε τα μακριά καστανά μαλλιά της κότσο. Έβαλε το κινητό της στο αθόρυβο, έβγαλε τα εσώρουχά της και μπήκε στην μπανιέρα. 

   Ξύπνησε μετά από αρκετή ώρα. Το νερό είχε κρυώσει και τα άλατα είχαν προ πολλού διαλυθεί. Ένιωθε το σώμα της πολύ πιο ελαφρύ από ότι ήταν πριν. Ξεπλύθηκε, φόρεσε ένα μαλακό άσπρο μπουρνούζι και κατευθύνθηκε προς την κρεβατοκάμαρά της. 

   Το δωμάτιό της ήταν ακριβώς όπως και το υπόλοιπο σπίτι της. Λευκοί τοίχοι, ξύλινα πατώματα, τεράστια παράθυρα. Στη μέση ήταν ένα ξύλινο κρεβάτι στρωμένο με σεντόνια στο απαλό γαλάζιο και δεξιά και αριστερά του υπήρχαν μικρά κομοδίνα. Απέναντι από το κρεβάτι υπήρχε ένα ξύλινο μπουντουάρ. Εκεί ακουμπούσε όλα της τα κοσμήματα, τα αρώματα και τα προϊόντα μακιγιάζ της. Ακριβώς δίπλα υπήρχε μια μικρή πόρτα. Την άνοιξε και μπήκε μέσα.

   Γύρω της υπήρχαν ράφια και κρεμάστρες και, σε ορισμένα σημεία, κάποια συρτάρια. Ήταν το δωμάτιο-ντουλάπα της. Όλα της τα ρούχα και τα παπούτσια ήταν τακτοποιημένα, ακόμα και οι τσάντες και τα αξεσουάρ της ήταν σε σειρά. Άνοιξε ένα συρτάρι και πήρε ένα ζευγάρι εσώρουχα και ένα νυχτικό. Γύρισε και πάλι στο δωμάτιό της, τα φόρεσε και πήγε το μπουρνούζι της στο μπάνιο. Ξαναγύρισε στο δωμάτιό της και ξάπλωσε κάτω από τα σκεπάσματά της. Ρύθμισε το ξυπνητήρι της και κοιμήθηκε μέχρι το επόμενο πρωί.