Κεφάλαιο 11ο

4.9K 358 2
                                    

   Η Χρύσα άνοιξε τα μάτια της και χρειάστηκε λίγα δευτερόλεπτα για να καταλάβει που βρίσκεται. Γύρισε το κεφάλι της και είδε τον Αλέξη δίπλα της. Το γυμνασμένο χέρι του ήταν τυλιγμένο γύρω απ' τη μέση της. Χαμογέλασε στη σκέψη ότι πέρασαν μαζί το βράδυ, αγκαλιά. Ένιωθε ασφάλεια μαζί του. Έμεινε εκεί να τον κοιτάζει. Τα ξανθά μαλλιά του ήταν ανακατωμένα από τον ύπνο. Δεν τον είχε καταλάβει όταν ξάπλωσε δίπλα της, ήταν τόσο κουρασμένη που μόλις έκλεισε τα μάτια της την πήρε ο ύπνος. Είδε ότι την είχε σκεπάσει. Ήταν τόσο γλυκός και τόσο τρυφερός μαζί της. Σε άλλη περίπτωση, αν κάποιος της συμπεριφερόταν έτσι, θα τον είχε ερωτευτεί. Αλλά τώρα ήταν διαφορετικά. Δεν έπρεπε να τον ερωτευτεί.

   Μετακίνησε σιγά σιγά το χέρι του και σηκώθηκε από το κρεβάτι. Κοίταξε το ρολόι στο κομοδίνο, ήταν 7 και μισή. Έπρεπε στις 9 να είναι στο γραφείο. Πήγε στην τουαλέτα και έριξε λίγο νερό στο πρόσωπο της. Στη συνέχεια μάζεψε τα πράγματά της και, σε ένα μικρό χαρτάκι, άφησε ένα σημείωμα στον Αλέξη. Του το ακούμπησε στο κομοδίνο δίπλα του. Έριξε άλλη μια ματιά στο όμορφο πρόσωπό του και βγήκε από την πόρτα.

   Όταν ξύπνησε ο Αλέξης έψαξε με τα μάτια του αμέσως να βρει τη Χρύσα. Δεν υπήρχε κανένα ίχνος της μέσα στη γκαρσονιέρα. Δεν ήταν δίπλα του και τα πράγματά της είχαν εξαφανιστεί. Μήπως δεν ήταν τίποτα άλλο παρά ένα όνειρο; Κι όμως ήταν τόσο αληθινό. Πάντως αν ήταν όνειρο, ήταν σίγουρα ένα απ' τα πιο όμορφα που είχε δει ποτέ. Έριξε μια ματιά στο ρολόι του στο κομοδίνο και τότε το είδε. Ένα χαρτάκι διπλωμένο στα δύο. Το πήρε στα χέρια του και το άνοιξε.

"Σ' ευχαριστώ για όλα. Τα ρούχα σου τα φοράω, θα σου τα δώσω το απόγευμα. Θα τα πούμε στις 7. Χρύσα"

   Χαμογέλασε καθώς το διάβαζε. Ένιωσε την καρδιά του να πεταρίζει στη σκέψη της. Δεν το είχε ξαναπάθει αυτό για καμία άλλη. Έπρεπε κάπου να το πει. Έπιασε το κινητό του, βρήκε το όνομα του Διονύση και πάτησε κλήση.

-"Έλα ρε κολλητέ, στον ύπνο σου μ' έβλεπες;" του είπε μόλις το σήκωσε ο Διονύσης.

-"Σε ξύπνησα ρε; Χίλια συγγνώμη." 

-"Όχι ρε σιγά. Τι έγινε; Πιάσαμε δουλειά και ξεχάσαμε τους κολλητούς;" του είπε γελώντας.

-"Φίλε μου έχω πρόβλημα. Θέλω τη γνώμη σου." του είπε σοβαρά ο Αλέξης.

- - - - - - - - - -

   Η Χρύσα άλλαξε ρούχα, βάφτηκε, έβαλε τις πυτζάμες του Αλέξη στο πλυντήριο, έφαγε πρωινό και ετοιμάστηκε να φύγει όταν χτύπησε το τηλέφωνό της. Ένα μόνο άτομο θα μπορούσε να είναι τέτοια ώρα.

Παλιοί έρωτεςDonde viven las historias. Descúbrelo ahora