Bright Child's Orphanage

Prologue

KRINGGGG!!! KRINGGGG!! KRINGGGGG!

Argh! Nagising ako dahil sa lakas ng ring ng cp ko kainis.
Sino naman kaya ang tatawag sakin ng gantong oras?
Tanong ko sa sarili ko habang hinahanap ng kamay ko ang cellphone sa ibabaw ng kabinet sa tabi ng kama ko. At nang hindi ko makapa ay pinilit kong tumayo mula sa pagkakahiga sa kama.

Biglang nagising ung diwa ko nang makitang wala ung cellphone ko “ow shet!! Where's my phone?". 

KRINGGG!! KRINGGG!! KRINGGG!

I saw my phone on the floor charging under my bed after hearing that ring, i answered the call after seeing light's name on my phone, yes light is calling me.

“Near, did i wake you?" Light's said. “Layto" i replied. “hey papunta na kami dyan sainyo and we need to talk". Then i heard him cry “Layto, hey are u crying? What's wrong? sunduin ko kayo sa terminal ng bus". Tapos ibinaba nya na ang tawag “ano meron dun?" Tanong ko sa sarili.

Tumayo naman ako mula sa pagkakaupo ko sa kama at pumuntang banyo para maghilamos pero bago ako makapasik napatingun ako sa kalendaryo sa pader tabi ng pintuan ng banyo.

Bigla naman akong naexcite dahil sa nakita ko. April 11 na ngaun pupunta sila light at mello dito. Tuwing bakasyon lang kami nagkikita ng pinsan ko dahil magkaiba kami ng school na pinag aaralan at syempre excited na aji dahil madami na namang kalokohan ang magaganap dahil nga nagkakasama kami.

Pagtapos kong maghilamos ay nagtoothbrush naman ako. Nagflashback sakin ung kaninang kausap ko si light. Light ang tawag ko sakanya at mello naman sa kapatid niya at near ang tawag nila sakin. Pangarap naming gumawa ng detective group someday kaya ginaya namin ung mga codename dun sa napanuod naming anime na detective ung bida though si light ung criminal don.

Hindi ko lubos maisip kung bakit umiiyak si light kanina. May nangyari bang masama? Tanong ko sa sarili ko. MASAMA!?? Bigla naman akong kinutuban sa naisip ko hindi maganda tong nararamdaman ko dahil sa tuwing kinukutuban ay laging hindi maganda ang nangyayari, lalo na ngaun na sa word na MASAMA pa ako kinutuban. Wag naman sana, iwinaksi ko nalang sa isip ko ang mga naisip ko kung bakit sya umiiyak.

After kong mag toothbrush ay agad na akong nagbihis para pumunta sa terminal ng bus para sunduin sila light at mello. “hoy kyle, mag almusal kana". Sabi ni mommy pagbaba ko “mamaya na po mi, sabay sabay na kami ng pinsan ko" sabi ko naman.

Lumabas na ko ng bahay at dali daling sumakay ng trycicle. Nandito ko ngaun sa terminal ng bus at inip na inip sa kakaantay, halos 25 minutes na akong nagaantay.

Sinipa ko ung maliit na bato sa harapan ko. Dala na rin siguro ng paagaantay. 5 minutes later tinawag ako ni mello. Dali-dali naman akong pumunta sa kanila pero napahinto ako nung nakita ko ung mata nila, namumula pa na para bang kakaiyak lang. Bigla kong naalala na umiiyak pala si light kanina.

"Hey, have I been hearing things? Or you did cry over the phone? Bwahaha-" sabi ko nung makalapit na kami.. pero napatigil ako sa kakahalakhak nang bigla kong makita ang ekpresyon nya“N..N..Near" utal na sabi ni light. “did something happen?"

“Ne..near" sabi nya tapos biglang umiyak. Tinanong ko naman si mello na medyo kalmado na kahit alam kong malungkot ang muka nya. “what happened?" Tanong ko sakanya. “They're dead, Near. They were killed. My parents, everyone!". Na shock naman ako sa sinabi niya, natulala nalang ako sa sinabi nya. Sino ba naman kasi maniniwala dun diba? Oo, alam ko na april ngaun pero tapos ma ang april fools, april 1 un ei april 11 na.

“a...ano?" Tanong ko sakanya pagtapos ko matulala, “umuwi kami galing sa Conputer Shop para mag almusal, pero pag uwi namin nakita namin sila mama at papa na nakabigte" Napanganga naman ako nung sinabi nya un, im waiting for him to say JOKEEE!!! Pero wala, walang joke at seryoso pa rin ung muka nya. Napatingin naman ako kay light na hagulgol pa rin sa pag iyak. Maraming tao ang nakatingin samin dahil umiiyak ung isa naming kasama.
“nag iwan ng note ang killer at ikaw ang pinuntahan namin dahil alam namin na ikaw lang ang makakaalam ng nangyari, dalawang note ang nandoon ang isa ay WE QUIT kaya sinabi ng mga police na suicide pero hindi ako naniniwala don dahil may isa pang note ang iniwan ang killer pero ang sabi ng police hindi daw killer ang nagsulat neto dahil nonsense ang nakasulat dito" iniabot nya naman sakin ang papel tapos nya magpaliwanag. 

«I will bring despair to your hearts,
Well thats my own will, 
Keehl,nate,yagami is my fave too
I am your?
Family is what i dont need
Be ready Near"

-your 1st and last girlfriend.

Yan ang nakasulat sa papel na binigay ni mello. Diko maintindihan kung note ba to ng killer o dying message.

Pinaglaruan ko ang buhok ko habang nagiisip, note o dying message? Your 1st and last girlfriend, so this is a note from a killer, wait,...that's it!!

Napanganga naman ako nung nakita ko anh hidden message sa note na binigay ni mello sakin, agad agad akong tunakbo sa trycicle para sumakay. Sumunod naman sakin si mello at light tinanong nila ako kung bakit.

“your 1st and last girlfriend are the clues given by the killer but not his or her identity" sumakay na din sila mello at light sa trycicle at sinabi ang street “what do u mean?" This time si light naman ang nagsalita at hindi na siya umiiyak. “try to read the first word on the first line then read the last word on the second line and so on" nagpakawala ako ng isang buntong hininga bago uli magsalita “I WILL KEEHL YOUR FAMILY NEAR, the word keehl pronounce as kill" napatakip naman sila ng bibig dahil sa sinabi ko “sana lang di totoo to"

Bumaba na kami ng trycicle at humarurot kami ng takbo papuntang bahay after naming magbayad. 

Nang makarating kami sa pintuan ng bahay nanginginig ung kamay ko nung cinlick ko ung doorbell, pero walang nag bukas ng pintuan, patulo na ang luha ko nang hawakan ko ang doorknob.

Binuksan ko ang pinto at tuluyan nang tumulo ang luha ko nang makita si mommy at lola na nakabigte sa sala at may nakasulat sa pader WE QUIT gamit ang pentel pen

"We were too late"

#