Rosemary esoteric
Percival graves x Credence Barebone
Chapter 4
..
ในหนึ่งชีวิต คนเราอาจเจอปัญหาและอุปสรรคมากมาย ทั้งเล็กจนสามารถมองข้ามภายในวันเดียว หรือใหญ่จนรู้สึกว่าไม่สามารถเดินต่อไปได้อีกแล้ว ความเหนื่อยล้ามากมายถาโถมเข้ามาจนผมในวัยสี่สิบปลายๆ รู้สึกเหมือนทหารผ่านสงครามโลกที่บาดแผลเต็มตัวไปหมด โลกไม่ได้น่าอยู่เท่าที่มันเคยเป็น
หลายครั้งผมมองไปรอบๆตัว แล้วเห็นสิ่งสวยงามเก่าก่อนเป็นดั่งดอกไม้ที่ผ่านฤดูเบ่งบานของมันไปแล้ว รอบกายของผมเหลือแต่ความแห้งแล้งและดินแตกระแหงแสนกันดาล
เพอร์สิวัล เกรฟส์ผู้นี้เคยเป็นนักเขียนที่ยิ่งใหญ่ ผู้คนมากมายเดินถือหนังสือมาให้เขาเซ็นชื่อลงไปนับไม่ถ้วน เรื่องเล่าของเขาเป็นที่นิยมและขายได้มากกว่าหนึ่งหมื่นเล่ม
ยุคนั้นที่เคยเกิดขึ้นมันได้ผ่านไปแล้ว
ไม่ว่าเขาเขียนอะไรออกมาอีกสักเท่าไหร่ ก็รู้สึกว่าไม่สามารถก้าวข้ามผ่านจุดที่เคยเป็นได้ ราวกับว่าเขาไม่สามารถเขียนได้ดีจนตัวเองพอใจมากกว่านั้นอีกแล้ว
หากเปรียบชีวิตเหมือนฤดูกาล ฤดูใบไม้ผลิของเขาที่ผ่านไปแล้ว เขาอาจจะแค่ต้องรอให้มันหวนคืนวันปีครั้งใหม่
หากแต่ฤดูใบไม้ผลิของเพอร์สิวัล เกรฟส์แสนสั้น ฤดูฝนพรำยาวนานจนจะขาดใจ เคยคิดว่าเมฆฝนจะตกไม่นาน แต่แล้วฝนฟ้าก็พาพายุเข้ามาอีกระรอก ภรรยาที่เคยเป็นคู่ชีวิตกันมาล้มหายตายจาก ชายหนุ่มไม่มีญาติที่ไหนและการลงทุนในลอนดอนกับเงินเก็บก็ขาดทุนย่อยยับ
เขาในตอนนั้นเป็นเพียงแค่ใครคนหนึ่งที่กำลังจะหมดแรงและหมดหวัง เขาเป็นเพียงมนุษย์ที่ไม่ได้เเข็งแรงอะไรมากมาย
