Beauty And The Beast

Part-4

Luhan အိပ္​ယာမွႏိုးလာသည္​။

ဟုတ္​သည္​။
ႏူးညံ့လြန္​း​ေသာ အိပ္​ယာထက္​မွ
အိပ္​​ေရးဝစြာနဲ႔ကို ႏိုးလာျခင္​းျဖစ္​သည္​။

" imm~~~ "

​ေဝဝါး​ေန​ေသာမ်က္​လံုး​ေတြကိုပြတ္​သပ္​လိုက္​ၿပီး
ငုတ္​တုတ္​ထထိုင္​လိုက္​သည့္​အခါ
သူ​ေရာက္​​ေန​ေသာအခန္​းသည္​ လြန္​စြာမွခမ္​းနား​ေၾကာင္​းျမင္​လိုက္​ရသည္​။

​ေရႊ​ေရာင္​ဝင္​းဝါ​ေန​ေသာမ်က္​ႏွာက်က္​မွ
တလတ္​လတ္​ထ​ေန​ေသာ မီးဆိုင္​းႀကီးမ်ား...

မ်က္​ႏွာက်က္​မွသည္​ ၾကမ္​းျပင္​ထိ​ေအာင္​
ဖန္​မွန္​ျပတင္​း႐ွညျ္​ကီးမ်ားႏွင္​့
ၾကက္​​ေသြး​ေရာင္​လိုက္​ကာ႐ွည္​မ်ား...

တစ္​ခ်ိန္​က ဘုရင္​​ေတြမိဖုးရား​ေတြ​ေနခဲ့​ေသာ
နန္​း​ေဆာင္​ႀကီး​ေတြလိုႀကီးက်ယ္​လွပလြန္​း​ေနသည္​။

ပါးစပ္​​ေစ့ရန္​ပင္​​ေမ့ေန​ေသာ
Luhan ႐ုတ္​တရက္​တစ္​ခုခုကိုသတိရလိုက္​သည္​။

သူ ​ေရာက္​​ေနတာ သုခဘံုမ်ားလား?

ဒါဆို ဟို​ေမွာင္​မဲမဲအခန္​းက​ေရာ?

သူငရဲက်​ေနတာမဟုတ္​ဖူးလား?

သူ ငရဲသားႀကီးနဲ႔​ေတာင္​​ေတြ႔ခဲ့​ေသးတယ္​​ေလ...

မ်က္​လံုးနီနီ​ အ​ေမႊး႐ွည္​႐ွည္​နဲ႔ဟာက ငရဲမင္​းႀကီးမ်ားလား?

အခုသူ​ေရာက္​​ေနတာ သုခဘံုဆိုရင္​
အဲ့ဒိဟာကအိမ္​မက္​မ်ားလား?

သုခဘံုကို​ေရာက္​ၿပီးငရဲကိုအိမ္​မက္​မက္​ခဲ့တာမ်ားလား?

" ဒါက တကယ္​ဘဲ သုခဘံုလား?"

"ဒါကနန္​း​ေတာ္​ပါ... "

ခပ္​တိုးတုိး​ေရရြတ္​လိုက္​​ေသာသူ႔အသံ​ေနာက္​မွ
ခပ္​စြာစြာအသံစူးစူး​ေလးကိုၾကားလိုက္​ရသည္​။

​ေနပါဦး!
သူ႔အိမ္​မက္​ထဲမွာလည္​း ဒီလို​ေျပာတာၾကားဖူးတယ္​
အဲ့ဒိတုန္​းက​ေတာ့ နာရီတစ္​လံုးကသူ႔ကိုစကား​ေျပာခဲ့တာဘဲ!

အခု​ေရာ ဘာႀကီးလဲ?

" ဘယ္​သူလဲ?!!...က်​ေနာ္​့ကိုစကား​ေျပာ​ေနတာဘယ္​သူလဲ?!!"