Hİ LİFE – 1. BÖLÜM
Ben onun ‘prensesi ‘ o benim ‘kurtarıcım ‘ ‘dı.
***
Daha kurtarıcımın adını bile bilmiyordum ve ben mal gibi onun omzuna başımı koymuştum kendine lanet savurdum ve ayağa kalktım. Ama çok korkuyordum eve tek gitmeye. Ama yinede gitmeliydim yoksa maazallah evimi öğrencek sonra başıma musallat olur ben kendi iç sesimle kavga ederken kurtarıcımın o muhteşem sesi duyuldu.
-napıyorsun ? . Ahh benim deli olduğumu düşünüyordu kesin ...
-şey ben gitsem iyi olacak . dedim oda ayağı kalkıp bana doğru ilerledi ve
-beni sen bırakırım tekrar sarhoşlar saldırısına uğrarsın ve ben seni bu sefer kurtaramam . dedi . o sarhoşlar deyince bana dokunmaya çalışan sarhoşlar aklıma geldi. Napıcaktım ben en iyisi eve kadar onun beni getirmesiydi.
-t-tamam . dedim . bana o koca gamzesiyle bir gülücük yolladı. Yola koyulduk çünkü bir an önce eve gidip bu günü unutmak istiyordum unutmak dediğimde ‘kurtarıcımı’ değil o sarhoşları ...
Yolda ilerlerken bana
-sanırım hala tanışmadık ben ‘Harry’ peki ya sen prenses ? . ama bana prenses demesin ölebilirim çünkü...
-ben de lara . dedim adım onada garip gelmiş olacak ki
-ben türküm adım o yüzden bir türk ismi . dedim o da aklındaki soru işaretleri gitmiş olacak ki gülümsedi
-adın güzelmiş .
Sadece gülümsemekle yetindim tamam kızlar kızmayın napabilirdim !!!!!
Ondan sonra daha konuşmadık birbirimize çok yakındık . kollarımız birbirine değiyordu . onun kolu benim bedenime her değişinde bedenime elektrik dalgası yayılıyordu Allah ‘ım noluyor bana !!
Evin önüne geldiğimde annem camdan beni bekliyordu beni görür görmez hemen camdan uzaklaştı bahse girerim şuan buraya geliyor . arkamı dönüp
-sana ne kadar teşekkür etsem az ama yinede çook teşekkür ederim. Dedim . arkamı döndüğümde annemin kocaman kollarında buldum kendimi . 2 dakka böyle durduktan sonra annem benden ayrıldı ve arkamdaki yakışıklı ‘kurtarıcımı’ süzmeye başladı sonra ona doğru bir adım attı ve
-canım benim sen olmasan kızım o sarhoşların elinde yemek olacaktı sana çok teşekkür ediyorum kızımı kurtardın gel bir kahvemizi iç . dedi inanabiliyormusunuz ‘kurtarıcıma’ kahve içmeyi teklif etti . ve ben bunun neden olduğunu biliyordum kesin ‘kurtarıcımı’ beğenmişti ve bana ayarlıcaktı. Adının heri olduğunu öğrendiğim ‘kurtarıcım’ tereddütte kaldı bir süre ve
-sanırım bir kahveden zarar gelmez dedi.
Omg . inanmıyorum ya . eve doğru yol aldık yani apartmanın içindeki evimize doğru yol aldık. Eve vardığımızda harry ilk başta tereddüt etsede sonunda içeri girdi sonra bende girdim . annem diye birşey diyemiyordum. Sonra annem kahve yaptı 3 kişilik kahveleri içerken annemde çocuğun kahvesini burnunda getiriyordu resmen çocuk buraya geldiğini değil beni kurtardığına pişman olmuştu . yani benim açımdan öyleydi. Ama harry annemin sorduğu soruları büyük bir sevecenle cevaplıyordu. Bense onları dinliyordum gerçi doğruyu söylemek gerekirse adının harry olduğunu öğrendiğim ‘kurtarıcım’ ‘ı dikizliyordum ama çaktırmadan arada bir bakıyordum .
Tm kabul resmen ondan gözlerimi alamıyordum . !! annem bunu farketmiş olacak ki
-benim bir telefon görüşmesi yapmam gerek diyerek yanımızdan ayrıldı . OFFFF ANNE YA DESEMDE Kİ BUNU İÇİMDEN DEMİŞTİM DİMİ ? ben bu soruya çözüm getirmeye çalışırken ‘kurtarıcım’
-neden annene of anne dedin?. diye bir soru yöneltti bana . bense kıpkırmızı kesilmiştim ne dicektim annem ikimizi başgöz etmek için bizi yalnız bıraktı o yüzden of anne diyorum diyemezdim hemen konuyu değiştirmem gerekirdi.
-ş-şey sen nerde oturuyorsun ? . aslında bu sorunun cevabını merak gerçekten ediyordum
Tam cevap verecekken annem girmez mi içeri bizi yalnız bırakıyon tam onun evini öğrenecekken girersin offf anne .
Harry
-ben artık gitsem iyi olucak dedi. Offf anne !!! annem mutfağa gittiğinde bir anda bir kağıt selpak alıp üstüne kalemle birşeyler yazdı tam bana verirken annem içeri girdi . ama yinede selpak’ı verdi bana. Harry yolcu ettikten sonra annem yanıma gelip
- ne verdi sana oldu bu iş falan diyordu . ama ben hemen yanından kalkıp odama çıktım ve kapımı kilitledim selpak’ı açtım OMG .!!! ...
