Մեի Անտառը

Արյունոտ գետ

...գտա նրան գետի ափին արյունոտ իսկ մյուս կողմից լսվում էր հարյուրավոր գայլերի ոռնոց ,որոնց ձայնը գնալով կորչում էր ։Հույս չկար ...նա մահացավ ։Կրկին աղի արցունքները գլորվում էին այտիս իսկ հետո շրթունքներիս վրայով ։Ես հասցրել էի իրեն սիրել ,բայց ոչ լիարժեք ... նորից տեսնեի կրկին նրան ,գրկել,համբուրել ,բայց նա կորչում է իմ աչքերի արջևից քամու հետ խառնվելով կորչում ։Իմ ապրելն անիմաստ էր ...մի քանի օր անց արդեն պատրաստվել էի իմ ՄԱՀՎԱՆ ։
Քայլում էի մենակ անտառում ...գիշեր...առանց ուտելիքի առանց ջրի բայց ծառերի ետևից երևացին վառ դեղին լույսեր քայլերս ավելացնելով  1 -ը դառցավ 2 ,3-ը 4 և ավելին ։Գտա,գտա մի գյուղ մոտեցա մի տան թաքեցի դուռը և տան առջև հայտնվեց մի երիտասարդ տղա ։ Մոտավորապես 19 տարեկան։