Havanın güzel oldugunu pencereme vuran ışıktan anlayabiliyordum ama ayagı kalkıp dısarda olup biteni izleyecek mecali kendimde bulamıyordum kendimce hayaller kuruyor ve her zamanki gibi başrole muratı koyuyordum derken kapı calındı ve zehra hemsirenin Tümay ilaç vaktin demesiyle bütün hayallerim dagıldı günlerdir hastahanedeyim ve bir türlü bu bi hafta bitmiyor okulumu evimi çok özledim igne vurduktan sonra babam geldi ve bu gün taburcu olacagımı söyledi son zamanlarda duydugum en güzel haberdi bu belkide babam eşyalarımı hazırlarken bende günlerce sarjsız kalan telefonumu sarja takıp yatagın üstüne oturdum ve doktorun son kontrölleri yapması için onu bekliyorduk içimde garip bir sevinç vardı anlam veremedigim ve sonunda beklenen an geldi artık taburcu oluyordum eve gitmek için resmen can atıyordum telefonumu açtıgımda annemin beni 15 kez aradıgını gördüm sonunda bir kızı oldugunu hatırlamıştı yüzüm istemsiz olarak asılmış olmalıki babam bi şeymi oldu diye sordu bende hayır hadi gidelim dedim babam çıkış işlemleri için odadan çıktı bende günlerdir üstümde olan leş gibi hastahane ilaç kokan esofmanlarımı çıkartıp yeni şeyler giydikten sonra çıkışa dogru ilerlemeye başladım hastahaneden çıkıp arabada oturup babamı beklerken banklarda oturan muratı gördüm babamın yanımda olacagını düşünmüş olmalıki yanıma gelmedi cebinden telefonunu çıkarttı ve bi mesaj sesi
Evemi
Evet diye karşılık verdim
Akşam müsait olursan ve kendini iyi hissediyorsan 8 de buluşalım
diye mesaj attı bende olur yazdım
Sonunda babam geldi ve yola koyulduk eve gelir gelmez yatagımın üstüne kendimi atıp muratın aldıgı ayıyla oynamaya başladım telefonumun arka cebimde titredigini fark ettim arayan annemdi konuşmak istemiyordum telefonu kapatıp duşa girdim üstüme sinen ilaç kokusundan biran önce kurtulmak istiyordum.
Duştan çıktıktan sonra saçlarımı fönledim ve dolabın kapagını açıp aksam için elbise bakmaya başladım dikkatimi arkada toz pembe sade şık elbise çekti remen kurtarıcımdı onu alıp internetten saçlarım için model bakmaya başladım dagınık topuz en iyisiydi galiba onuda bulduktan sonra şimdi bornozdan kurtulma vaktiydi üzerime rahat bi şeyler giyip babamdan izin koparmak
için odamdan çıktım babam her zamanki gibi bahçede kahve içiyor saatlerce uzun uzun düşünüyordu yanına dogru ilerlemeye başladım gerçekten huzur veren bir bahçemiz vardı her tarafı agaçlarla kaplıydı cennetten bir parça gibiydi babam beni fark etti güzel kızım gelmiş deyip beni sarmaya başladı bende ona sarıldım
-sen yorgun degilmisin
Hayır diye karşılık verdim
-hmm peki bir sey istiyeceksin o zaman dediginde gülerek evet dedim
-söyle dedi gülümseyerek
-Bu akşam geç kalmamak sartıyla dışarı çıkabilirmiyim dedim
Yalvarır gibi
-iki saati aşmayacaksa olabilir dedi sarılıp yanagından öptüm tek varlıgım diyip oda beni öptü ben kaçar saat sekizde çıkıp onda burdayım diyip ayagı kalktım içeri girdim murata akşam nerdeyiz diye mesaj attım her zamanki mekan diye karşılık verdi seni evin önünden alırım diye mesaj attı günlerdir görüşmüyoduk onu gerçekten çok özlemiştim bir an önce akşam olmasını istiyordum ve sonunda beklenen saat geldi hazırlandıktan sonra hafif bir makyaj yapıp dışarı çıktım arabasına yaslanmış beni bekliyordu ona dogru yavaş yavaş ilerlemeye başladım
Kollarını açarak hoş geldin melegim diye bana sarıldı bende onu sarmaya başladım dudaklarımdan öpüp kollarını gevşetip hadi gidelim dedi arabanın kapısı açtı bende oturup onunda oturmasını bekledim gelip oturdu arabayı çalıştırdı ve bana dogru dönüp sana bir süprizim var dedi gülümseyerek
-sorsam söylemezsin bir an önce gidelim o zaman
-olur,dedi.
Hiç konuşmadan gidecegimiz yere vardık arabadan iner inmez ona dönüp
-her zamanki mekan demiştin dedim
-farklı olsun istedim dedi ilerlemeye başladık mekan çok şıktı hemen gözüme kestirdigim bir masaya oturdum ve biran önce süprizi ögrenmek istiyordum
Biseyler soyledikten sonra muratın sürekli kapıya baktıgını farkettim ben ise heyecandan yerimde duramıyordum
