Kalbim Avuçlarında

Nefret ediyorum!!!

İsmi bile ne kadar umut verici bir şey böyle ya.Buse onu görür görmez direk koluna girdi ama alışmıştım zaten,gerçi alışmayıpta ne yapacaktım onlar SEVGİLİYDİLER!

Can o yumuşacık elleriyle omzuma dokunduğunda adeta hayattan kopmuştum.Şu an başka hiç bir şey umrumda değildi ah keşke zamanı dondurabilsem şu an.Öyle bir şansım olsaydı sonsuza kadar böyle kalmayı dilerdim.Bir an onun güçlü fakat bir o kadarda naif sesiyle irkildim.Sesi o kadar etkileyiciydi ki ne dediğini anlamakta güçlük çekiyordum."Naber Zeynep? ben sana şey diycektim ya şu yazılım ödevini bizim içinde yaparmısın? bu konuda ne kadar iyi olduğunu biliyoruz hem parasınıda veririz.Bence mükemmel bir fikir ne dersin?"kahretsin her zaman aynısı oluyordu işte Can için sonsuza kadar yapabilirdim bu yazılım ödevini ama yanındakiler için ASLA!!

Bu şekilde söyleyemediğim için kabul etmek zorunda kaldım.

-Peki,fakat iki haftaya kadar 4 tane yazmam mümkün değil ve henüz daha kendiminki bile bitmedi.
Ordan o gerizekalılıkta master yapmış Buse atladı"tamam o zaman sadece Can ile benimkini yap diğerlerininkini başkasına yaptırırız"

-Evet Zeynep lütfen bak beni mi kırıcaksın?
Tabikide kıramazdım o benim aşık olduğum adamdı.

-Tamam o zaman iki haftaya bitiririm ben ikinizinkinide.

-Anlaştık o zaman canım
diyerek sahte ve yavşakca bir kahkaha attı Buse.
Bu kızdan nefret ediyorum!!!