Century King

Running Away

"There is a change of fate."

Napabalikwas ako ng de oras. My heart is racing so fast. My body's trembling. That dream was like real. I looked at myself across the mirror in my bed.

Again? How did I get my feet dirty? I did not set a foot when the clock struck at 8 in the evening. My wristwatch is not in my wrist anymore neither my necklace. Hindi naman ako yung tipo ng tao na nagtatangal ng relo at kwentas.

Pero ang nakakapagtaka paano ako nakakuha ng putik sa aking mga paa? Nagwawalk sleep ba talaga ako? It never happened in my entire life.

"Ai.......ka....."
The jolly voice got my attention. Napangiti ako.

"Baba kana mag-aagahan na."

"Susunod na Mark."

Pumunta na ako sa banyo upang paghilamos at ng mahugasan na rin ang mga paa kong puno ng putik.

Habang naghuhugas ako ng paa napansin kong may napunit na parti ng night gown ko. I must be crazy. Napailing nalang ako.

"Good morning."

Yan ang bumungad sa akin pagdating ko sa dinning table.

"Morning Mark."

"You're a bit lousy today Aika did you sleep well?"

Nandito pala si Marco.

"Walang trabaho Marco?"
I asked him back.

" Nag leave muna si Marco, Aika. Narining kasi niyang you'll be staying here long. Matagal na din kasi kayung hindi nagkasama."
She said with enthusiasm.

Alam niyo na kung saan nag mana si Mark sa pagiging energitic.

"Ow. How sweet of you Marco." Biro ko.

They are my twin cousins.

" O nga pala Aika, I arrived here at mid night. I called you pero hindi ka lumingon you were heading to the forest. Anong ginagawa mo dun ng hating gabi?"

Auntie drop her utensils. Mark looked at me with disbelief while I am still puzzled.

"Me??"
Turo ko sa sarili ko.

"Oo. Nagkasalubong tayo sa hagdan. I asked you 'how are you' pero diri-diretso ang lakad mo. Sinundan pa nga kita pero bigla kang nawala."

That brought me shiver. I had heard a lot of stories in that forest but I did not believed a thing. Baka nag wawalk sleep lang talaga ako.
Dun ko ata nakuha ang mga putik sa paa ko.

" Ahhh... hehehhehe nag wawalk sleep ako----"

"Hahahah nangyari na din yan sa akin Marco. Dalawang gabi na ang nakalilipas. Nilagpasan ba naman ako. Ang ginawa ko? Kinarga ko siya pabalik. Akalain mo d man lang nagising. But the weird part is....... her eyes were open."

Tumayo si Auntie at tumingin sa kalendaryo. Dun ko lang na realized na nag sesemana santa na pala. She look so confused.

"Aika nawawala parin ba si Ares tuwing kabilogan ng buwan?"

Napaisip ako. Yeah, Ate Ares, my elder sister usually disappear when it is full moon.

"Last month po hindi na. Nagwawalk sleep po talaga yun Auntie. Coincidence lang po talaga na parating bilong ang buwan. Pero most of the time wala naman pong buwan. Paikot-ikot lang yun sa bahay."

"Yeah. Nagwawalk sleep ka lang. Kain na tayo."

After that Auntie became distracted. I keep myself on track I came here to unwind myself. To free and have a long break from life.