Roommates with the badboy (On Hold)

3// nieuwe vrienden

Pov Sophie

"Is dat een goed idee?" onderbreekt Alice mijn gedachtes. Shit! Waar had ze het over? "Uhm ja" zeg ik twijfelend. "Je hebt geen idee waar ik het over heb hè" zegt ze lachend. "Ja sorry. Ik was even aan het dagdromen". "Ik dacht misschien kunnen we vandaag naar de starbucks met mijn vrienden" zegt ze. "Ja goed idee". Ze glimlacht. Alice en ik zijn nog steeds in de aula. Straks gaat ze me voorstellen aan haar vrienden.

De bel gaat en dat betekent dat het pauze is. De aula stroomt vol met leerlingen. Verder op zie ik een jongen en een meisje naar onze tafel lopen. Het meisje heeft donker blauw haar. Super mooi! Dat zijn vast de vrienden van Alice. Alice staat op en ik volg haar voorbeeld. "Sophie, dit zijn Hudson en Mona. Hudson en Mona, dit is Sophie" zegt Alice. We geven elkaar een hand. We gaan allemaal weer zitten. Hudson komt naast me zitten. "Je haar is echt leuk" zegt hij enthousiast. "Dankje" glimlach ik verlegen. Mijn haar is eigenlijk helemaal niet zo speciaal. Het is gewoon stijl en blond. Hij pakt een plukje haar en legt het op zijn hoofd. "Kijk Alice, deze kleur wil ik dus". Alice lacht om zijn actie. Hij laat het plukje weer los en strijkt het achter mijn oor. Ik glimlach een beetje ongemakkelijk. "Let maar niet op zijn gedrag. Hij is altijd zo" fluisterd Alice in mijn oor. Ik grinnik. "Hé! Niet fluisteren in gezelschap" roept Hudson quasi-boos. Alice en ik lachen. Mona komt wat dichter naar me toe geschoven. "Je raakt wel gewend aan hem" zegt ze lachend. "Ben ik dan zo erg?" roept Hudson verontwaardigd. "Nee hoor". Hudson trekt zijn mond open om wat te zeggen, maar hij doet zijn mond weer dicht. Hij richt zijn blik op een blonde jongen die de aula binnen komt lopen. Hudson plaatst zijn hand onder zijn kin en blijft de blonde jongen dromerig aanstaren. "En wie is dat?" vraag ik met een grijns. "Matthew, mijn crush" zegt Hudson met een dromerige zucht. "Ga dan naar hem toe" zeg ik enthousiast. "Niet zo hard" zegt Hudson panisch. "Hij valt waarschijnlijk toch niet op jongens" zegt Hudson beteuterd. "Daar kom je maar op één manier achter". Hij knikt. "Ik kijk liever van een afstand" zegt Hudson als hij de blonde jongen, die blijkbaar Matthew heet, weer begint aan te staren. "Dat klinkt echt als een stalker" zegt Mona. We beginnen alle vier te lachen.

Dan word de hele aula stil als er drie jongens naar binnen lopen. Jake, Justin en Mitch. "Wat een entree" zeg ik humeurig. Jake heeft mij opgemerkt en loopt naar ons toe. "Hey babe. Mag ik er bij zitten?" vraagt hij. Ik schud mijn hoofd. "Je begrijpt me verkeerd babe. Het was eigenlijk geen vraag". Hij loopt naar een andere tafel waar een jongen zit. Jake kijkt boos naar hem en de jongen haast zich snel weg. Hij pakt de stoel en zet die naast mij zodat hij naast me kan zitten. "Moest dat nou?".
"Ja". De andere zogenaamde "badboys" regelen ook een stoel en gaan er ook bij zitten. "Laat ons gewoon met rust" zeg ik zuchtend. "Nee babe". "Als ze zegt dat je haar met rust moet laten, laat haar dan met rust" zegt Hudson geërgerd. "Bemoei je er niet mee. En ik kan haar ook niet echt helemaal met rust laten, want ze is mijn kamergenoot" zegt Jake. "Ja helaas" mompel ik. Alice probeert haar lach in te houden. "Rot maar weer op" zeg ik. Jake begint nu boos te kijken. "Zo praat je niet tegen me". "Blijkbaar wel, je hebt me toch net gehoord" zeg ik arrogant. Er hangt een ongename spanning in de lucht. Iedereen is stil.
"Luister babe, ik zal je maar gedragen en luisteren naar wat ik zeg, want anders ga je het hier niet leuk hebben op school". "Hoor ik nu bang voor je te zijn ofzo?". "Ja" zegt hij simpel. "Dan mislukt dat heel erg". "Je weet niet waar je mee bezig bent, babe. Ik ging je nog terug pakken van vanochtend, maar mijn wraak word steeds erger" zegt hij zelfverzekerd. "Oh nee. Nu ben ik heel erg bang" zeg ik sarcastisch terwijl ik met mijn ogen rol. "Ik krijg je nog wel" zegt hij terwijl hij boos weg loopt. Zijn vrienden lopen lachend en hoofd schuddend achter hem aan. Hij raakt snel op zijn teentjes getrapt, als iemand niet zijn zin geeft zeg.

"Oké waar ging dat nou over? Wat had je hem vanmorgen geflikt?" vraagt Hudson lachend. "Nou hij wilde mij kussen en ik deed net alsof ik dat ook wilde. En op het punt dat onze lippen elkaar zouden raken deed ik mijn hand ertussen en raakte hij mijn hand" zeg ik onschuldig. Ze beginnen te lachen. "Ik mag je steeds meer" zegt Hudson lachend. Alice en Mona knikken heftig. En het enige wat ik doe is glimlachen. Het is fijn om vrienden erbij te hebben, heel fijn. De bel gaat en dat betekent dat we naar de les moeten. We pakken onze spullen en lopen naar het lokaal.