Hayat acılarla doluydu. Bazı insanlar acıyı yaşar ve bir müddet sonra unuturlardı . Bazıları ise bir matem ararlardı . Kimisi o acıya gömülür ve içinden çıkamayacak bir yolculuğa sürüklenirdi. Onlar birisi de bendim . Hayatım dalgalarla doluydu . Adım gibi ... hiç bu kadar aciz ve yanlız hissetmemiştim kendimi . Huzur ararken acının dibine düştüm.
" Babam 'ı Marmara depreminde kaybettim . İlk acımı babamla yaşadım. Yaklaşık 2 yıl sonra annem baska bir adamla evlendi . Sonra erkek arkadaşım Buğra'yı trafik kazasinda kaybettim ve sonra kendimi böyle buldum . "
Bunu gittiğim tam 29 psikiyatra ve 10 psikoloğa anlatmama rağmen çözümsüz vaka oldum . Herkes "bu kıza ne oldu da böyle hale geldi" dedi . Ama kimse bu kız ne saklıyor bizden? demedi ...Herkes kendi yoluna doğru gidiyordu . Kimse kimseyi umursamıyordu.Bende ...
Okul hayatım kararmış . Hep küçükken olmak istediğim edebiyat öğretmeni bile olamayacaktım. 2 hafta önce annemin kolunu et bıçağı ile çizmem bardağı taşıran son damla olmuştu. Tabi bunu yaptıktan sonra evde gülmeye başlayınca herkes delirdiğimi sandı ben delirmedim sadece ruhum aşındı , biraz ruhum hasta o kadar yoksa iyiyim ben . Üvey babam onu sevmiyorum , asla , hiç , hapse gireceğimden korkmasam onu öldürürdüm. Öyle pis bir adam öyle namussuz öyle iğrenç bir insan ki ... anneme ne olur demesem onunda yoketmiştim . Annemi çok seviyorum ama sinir krizi geçirince gözümde onun üvey babamdan bile farkı kalmıyor.Bu hikayede Azrail benim , başrolde , kötü kadın da , yan rolde benim, bu benim hikayem. Dalgaların arasında en masum kalmış Dalgayım ben ...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ruh Hastası
Roman d'amourSiz bile bile bir ruh hastasına aşık olur musunuz? Ben oldum , her gözüne baktığımda daha da aşık oldum gizemine ,daha da sevdim o gözlerinin yeşilini... Kader ağlarını bizim için örmüştü belki ama benim küçük ruh hastamın da hayatında birşeyleri...