Odamın kapısını sinirle kapatıp kendimi yatağa attım.
Sinirlensem de aslında Jimin'in benim telefon numaramı merak etmesi hoşuma gitmişti. Alt dudağımı ısırıp gelen mesajlara baktım.
Yeni mesaj (22.34)
"Tanıyamadın sanırım."
Yeni mesaj (22.35)
"Merak etme yarın daha iyi tanışırız ;)"
Nedense suratımda anlam veremediğim bir gülümseme oluşmuştu.
Bu arada da kapı çalınmıştı. Jen düz bir tonla,
"Girebilir miyim?" Dedi ve
içeri girdiğinde ona arkamı dönüp telefonumu kapattım.
Jen:
"İkizim, ben özür dilerim. Hadi gel yapma şöyle. Bir daha yapmam söz veriyorum." Dedi pişman olmuş bir sesle. Ve yanıma gelip yattı. Bende daha fazla dayanamayıp ona sarıldım.
Ve beraber uyumaya başladık.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
-Park Jimin'in yıldızı-
FanfictionPark Jimin gerçek yıldızını bulmuştu. Ve onu kaybetmekten korkuyordu. Ancak Yıldızı ona ebedi bir şekilde kilitlenmişti.
