Chapter 1 (Who the hell is that?)

2 0 0
                                    


“Baby wake up! Wag mo muna kami iwan please”

“check her vital signs”

Bat may umiiyak? Bat ba sila sigaw ng sigaw?

“Save her please!”

Why is it I feel numb? Why is it I can’t feel anything? Naririnig ko pa din yung mga sigaw at iyak nila

I tried na buksan yung mga mata ko to see what’s happening pero I was blinded by a light

Then there’s this feeling na parang gumagaan yung pakiramdam ko

Until then, slowly the light, the noise around me turned as my lullaby

“Doc we’re losing the patient!”


“NO! Cray wake up!”

“CLEAR!!”

Engggggkkkk

---------------------------------

As I closed my eyes

I felt the breeze of the fresh cold air that kisses my skin

the sweet smell of  the various flowers

the dancing tall trees with the calming tune made by the birds that dances me to my sweet dreams

it felt like I found the peace in this world

it’s like a heaven in the human wo----

.

.

“HOY BATA KA KANINA KA PA KITA TINATAWAG! GINAWA MO NA NAMANG HOTEL YANG GARDEN KO DYAN!”

Ayy anak ng pusang nagpulbos!



“ARAY ! ARAY! MOOOMM! MASAKIIIIT”

“ABA MASASAKTAN KA TALAGA! DIBA SINABI KO NA SAYO NA WAG NA WAG KA MATUTULOG JAN?!!”

Ba’t ba ang KJ nito ni mommy as if naman sinira ko yung mga flowers sa garden niya
Parang nahiga lang dun eh

“AYY OO NA PO! DI NA PO! ARAY MOM!”

Pagkabitiw ni mommy sa tenga ko agad naman akong tumakbo halos matalo ko na nga si flash sa sobrang bilis
Mahirap na baka maabutan pa ako ni mommy

“IKAW TALAGANG BATA KA!”

Tumatawa akong umakyat sa kwarto ko
Pagkapasok na pagkapasok ko sa kwarto ko agad ko namang inilock ang pinto

Hayss ansakit ng tenga ko

Pagharap ko sa salamin tinalo pa sa pisnging nakablush on yung color ng tenga ko

Ayun na sana eh, konti na lang feel na feel ko na yung mother earth kaso kung di lang din isa’t kalahating OA si mommy
Parang makikiidlip lang sa garden niya di ko naman ngangatngatin yung mga flowers niya

Napagpasyahan ko na lang muna magshower, pasukan na ulit next week and nakakaexcite lang ulit na pumasok seeing the common scenarios in a classroom, meeting those terror eyes of those cold hearted professors and hearing the endless gossips of the students. School could be treated as a  haven for someone too.

I finish in no time, nagbihis lang ako ng simple fitted shirt and skinny jeans, pumili lang ako ng sapatos tapos naglagay ng konting lip gloss and ok na! mukha na akong tao

By the way I am Jei Cray Romasanta, 20 years of age.

Height? 5’5 lang

di ako masyadong payat di rin mataba enough lang para magmukhang tao.

Bewitched By Sweet LiesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon