The Most Beautiful Moment In Life BTS FF

hoofdstuk 23

POV:JIMIN
Ik werd wakker en maakte wat ondbijt voor mij en jennie toen ik het op had kleede ik me om en ging  weer naar huis. "doei schat" "bye babe" ik stapte in de auto en reed naar huis. "waar was jij?" vroeg jin verbaasd "ik zei toch dat ik bij jennie was" "jaja" ik rolde me ogen en ging op de bank zitten "hey guys ik en sanne gaan naar het ziekenhuis tot zo"

POV:SANNE
Ik en jungkook gaan naar het ziekenhuis voor de tweede echo de vrouw zei dat ze nu wel zou moeten weten wat het zijn. Lijkt me eerlijk gezegd vrij sterk maar je weet het maar nooit. Ik en jungkook stapten de auto in en reden naar het ziekenhuis toen we er waren gingen we zitten en wachten tot dat we omgeroept werden. Ik pakte in tijdschift en begon te lezen "ben je zenuwachtig?" "ja jij?" "ja wel een beetje" ik gaf jungkook een kus en las veder niet veel later hoorde ik een stem ons omroepen. we liepen naar de  vrouw en we gingen een  kamer in "uw mag daar gaan liggen je shirt zo ver mogelijk omhoog doen". Ik deed wat de vrouw vroeg en ging liggen weer kreeg ik zo'n raar zalfje op me buik en zze ging met een aparaad over me buik. Ze keek naar het bord en weer naar ons "gefeliciteert jullie krijgen twee jongens" ik keek naar jungkook en er liepen paar tranen langs me wang op de grond. Ik stond op en veegde het spul van me buik ik liep naar jungkook en omhelsde hem alsof ik hem een lange tijd niet meer gezien heb. ook jungkook had traan oogjes. We bedankten de vrouw en gingen weer naar huis. "enn wat zijn het!?" vroeg iedereen entoshiast. "Het zijn twee jongentjes" zei jungkook blij. Iedereen omhelsde ons en namjoon kwam aangelopen met een fles champanje "hier moet op gedronken worden zei hij blij en liep naar de keuken om glasen te pakken. Toen iedereen een glas had prooste we op de twee liefe  kindjes in me buik. "nou ik ga maar eens  koken" zei jin en liep naar de keuken

POV:SOPHIE
Ik heb het gevoel dat tae me  de laatste tijd negeert hij doet niet meer zo leuk als hoe die normaal doet ik maak me zorgen om hem. Ik liep naar tae om met hem te praten "hey schat wil je ff mee komen?" "nee" dat was zn enigste andwoord en liep weer weg ik keek hem raar aan en liep achter hem aan "tae is er iets"? "nee" "waarom ben je dan zo fk kortaf?" "gewoon". Hij liep naar yeontan en begon met hem te spelen ik ging naast hem zitten en keek hem aan "tae ik maak me zorgen" "dat hoefd niet" ik wou hem een kus geven maar hij draaise snel zn hoofd terug naar yeontan en ging veder met spelen ik liep weg en voelden me tranen langs me wang op de grond vallen. Het boeide me ff niks en ik liep naar me kamer. Ik ging op me bed zitten en liet de tranen als een waterval op me bed vallen. "hey sophie" ik zag namjoon me kamer in lopen en keek hem aan "hoi" hij gings naast me zitten "gaat het wel? ik zag je huilend je kamer in gaan" "niet echt" "wat is er dan je kunt er over praten als je wilt" "nou tae doet heel erg raar hij is heel kortaf en als ik hem een kus wil geven draait hij zn hoofd snel weg. Ik merkte dat me tranen weer kwamen en deed me handen voor me hoofd ik voelde twee armen om me heengaan en keek naar namjoon ik knuffelde hem terug en keek hem aan "wil je anders vanavond naar de stad drinken enzo?" "emm namjoon de laatste keer ging ook niet goed weet je nog" "ja maar dan drink ik toch fris" ik lachde kort terwijl die dat zei "maar is goed ik denk dat een beetje afleiding geen kwaat kan". Namjoon lachde en gaf me nog een knuffel.

ik heb opeens super veel inspiratie en daarom ook dit extra deel :) er komt vandaag wss nog een deel haha hopelijk vinden jullie het leuk. Tot zo!
~kaylee