Wraak (dutch)

Wraak

Dromen het enige moment dat je helemaal los kunt gaan met je fantasieën. Waar alles mogelijk is, een vredig iets.

Voor mij niet, mijn dromen zijn niet vredig en je word niet wakker om te zien dat het maar een nachtmerrie was en alles goed is.

Mijn nachtmerrie is harde werkelijkheid.

12 jaar geleden

"Celine word wakker, Celine word wakker."

"Mama wat is er aan de hand?"

"Kom met me mee naar onze kamer."

Ze droeg me hun kamer in en maakte de deur op slot.

"Celine ga de kast in en wat er ook gebeurt kom er niet uit en maak geen geluid. Er zit een losse plank in de kast als je die weghaalt zit er een kluis daar zit je paspoort in , geld en een adres waar je naar toe kunt zodat je veilig bent. De code van de kluis is 05281726."

"Mama wat is er aan de hand?"

"Niks lieverd, onthoud wij houden zielsveel van jou." Ze gaf me een kus op mijn hoofd.

Ik verstopte me in de kast en keek voorzichtig door de spleten in de kast. Ik schrok toen ik mannen met geweren de kamer binnen zag komen en op mijn papa en mama begonnen te schieten. Ze schoten terug. Het was een vreselijk bloedbad.

Ik was nog banger toen ik merkte dat papa en mama geen kogels meer hadden en er een man met een Shotgun binnen kwam.

"Waar is het?!" Schreeuwde hij hard.

"We weten niet waar je het over hebt."

"Doe niet alsof ik dom ben!"

"Dat ben je ook wel een beetje, wij gaan jou helemaal niks zeggen." Zei mijn vader zelfverzekerd.

Bang

Ik schrok en wist nog net mijn gil in te houden toen ik zag hoe mijn vader naar de grond viel.

"Blijf daar." Zei hij en hij sloot zijn ogen.

Mijn moeder pakte een geweer en richte het op hem ze probeerde de tracker over te halen, maar er zaten geen kogels meer in. De man pakte mijn moeder beet en sloeg haar totdat ze bewusteloos was.

Hij wachtte tot mijn moeder weer bij kwam. Hij vroeg haar nog een keer waar het was, maar ze zei niks. Hij richte de Shotgun op haar en schoot haar door het hoofd.

Voordat hij wegging probeerde ik zijn gezicht te zien, maar dat lukte niet. Het enige wat ik zag was zijn ravenzwarte haren en ik voelde zijn vieze, zelfvoldane grijns. Hij vertrok.

Ik zat 1 uur in de kast in shock. Ik wilde iets doen, maar ik was te zwak om iets te doen. Nadat ik eindelijk weer kon bewegen en ik me realiseerde dat ik weg moest haalde ik de plank in de kast weg, maakte de kluis open, pakte mijn paspoort en het geld eruit. Ik wilde zo snel mogelijk weg gaan, maar toen ik de kast deur open maakte zag ik al het bloed dat overal in de kamer lag. Ik rende naar mijn vader toe en probeerde hem wakker te schudden, maar ik wist dat het geen zin meer had. Ik rende huilend naar mijn moeder toe en probeerde haar nog wakker te schudden, maar zij was er ook niet meer. Ik zag het kettinkje om haar nek in de vorm van een hart, waar een foto van ons drieën in zat. Ik maakte het kettinkje los en deed het om mijn nek.

Ik huilde mijn ogen uit. Stond op en rende het huis uit.

Einde flashback

Jaren heb ik elke nacht moeten huilen. Tot ik op een nacht bedacht om wraak te nemen op iedereen die mijn perfecte leventje verwoest had en mijn ouders vermoord had. Alleen dan zou ik rust vinden......

———————————————————————

Eerste hoofdstuk van Wraak hopelijk vinden jullie het leuk.

Xoxo