Wraak (dutch)

Chapter 2

Oké die gast heeft nog 2 minuten als hij dan niet naar buiten komt is iedereen geweest.

Op de que kwam hij naar buiten lopen.

"Zo jij neemt je tijd."

Hij schrok "Wat wil je van me?"

"Waar is het dossier?"

"Welk dossier?"

"Ohw, je weet heel goed waar ik het over heb. Nou geef het of je gaat zien dat ik niet iemand ben om voor de gek te houden." Ik richte mijn pistool op hem.

Ik zag zijn gezicht langzaam wegtrekken en dat hij angstig werd. Grappig zo zijn alle gasten geweest tot nu toe. Doen alsof ze heel stoer zijn, maar als het om hun leven gaat zijn ze de grootste angsthazen.

"Oké oké, hier is het"

Hij seinde een van zijn mannen om het dossier aan mij te geven. Toen ik het dossier in mijn handen had liet ik mijn pistool pas zakken.

Voordat ze me iets konden maken sprong ik op mijn motor en reed ik hard weg. Ik voelde de wind door mijn haren gaan en ik voelde mijn woede zakken.

Zodra ik thuis was maakte ik het dossier open en begon het te lezen. Fuck, dit bracht me weer niet verder naar die bastaard die mijn ouders heeft vermoord.

Boos gooi ik het dossier door de kamer. Hoe kan iemand zich zo goed verstoppen? Wat mis ik toch.

Ik stapte in de douche om mezelf te kalmeren en mijn volgende stappen te bedenken. Nadat ik een uur onder de douche had gestaan ging ik naar bed. Morgen weer een nieuwe dag.

Volgende morgen

Beep, beep, beep.

Gefrustreerd sla ik de wekker uit. 6 uur in de ochtend. Ik kleed me aan en ga naar de koffieshop om mijn dagelijkse koffie te halen.

Terwijl ik op mijn koffie wacht merk ik dat iemand mij in de gaten aan het houden is. Ik kijk vanuit mijn ooghoek naar hem. Hij heeft blond/bruin haar en is lang en gespierd.

"Een black koffie voor Celine?"

Ik pak mijn koffie en loop richting de sportschool.

Na 2 uur in de sportschool ga ik terug naar huis. Neem een douche en ga richting werk. Na een lange dag irritante mensen bedienen ga ik terug naar huis. En dat is wanneer ik weer merk dat iemand me in de gaten aan het houden is. Ik loop door alsof ik niks in de gaten heb en degene die mij volgt komt steeds dichter bij. Zodra hij dichtbij genoeg is, pak ik hem bij zijn shirt en duw hem tegen de muur aan. Ik zie dat het de zelfde man is van de koffieshop die mij in de gaten hield. Ik kijk hem in zijn blauwe ogen aan.

"Waarom volg je me?"

Hij zegt niks.

"Ik vraag het nog een keer, waarom volg je me?"

"Omdat wij elkaar kunnen helpen, Celine Salgrado."

————————————————————————

Hoofdstuk 3 is ook uit. Enjoy!