KAYBEDEN

BAŞLANGIÇ

Liseye yeni geçtiğim zamanlar her şeyin daha farklı olcağını düşünmüştüm. Aslında, daha çok her boş gencin bir zamanlar olduğu gibi saçma sapan, dizilerde görüldüğü gibi rahat bir ortam sanıyordum liseyi ama öyle bir şey olmadığını gördüm, ancak eğlenceliydi çok şey yaptım şimdiki zamanlarda "piçlik" diyoruz sanırım buna. İnsanlarla,çevremdekilerle,sokaktakilerle uğraşıp duruyordum. Kızlara takılıyordum,geziyordum,içiyordum.   Bilirsiniz gençliğin getirdiği tüm saçma şeylerin neredeyse hepsi, en önemlisi ve en sevdiğim genelde çoğu erkeğin yaptığı şey: "Ben aşık olmam" diyip tüm kızlarla 1 hafta çıkıp egolarını tatmin ettikleri gibi bende egomu tatmin ediyordum. Sonradan görmüştüm bunun çok saçma olduğunu taki biriyle tanışana kadar. "16.11.2016" Bu tarih bende her şeyi değiştirdi. Bu kitabı yazdığım kişi büyük bir ihtimalle bu tarihin ne olduğunu hatırlamaz; ben söyleyeyim seni ilk tanıdığım,benim hayatımı temelinden değiştiren gün. Sabah normal bir şekilde kalkıp okula gidiyordum. Okulda telefondan bir arkadaşımla mesajlaşıyorduk. O gün, senle buluşmayı isteyip istemediğimi sordu, bende:"Evet olur." Dedim. O günün heycanı hala duruyor bende biliyormusun senin yanına şuana kadarki her gelişimde sanki o andaki gibi hissediyordum. Okul çıkışı okulunun karşısında bekliyceğini söyledi, çok heycanlıydım okulun bitmesini dört gözle bekliyordum. Okulun çıkış zili çaldığında, tüm kuvvetimle otobüs durağına koştum okadar heycanlıydımki otobüsü kaçırsam uçarak gelebilirdim yanına. Okulunuzun durağında indim sokakta beklemeye başladım ve işte o an sen geliyordun, okadar güzeldiki sanki güneşten gelen her ışık demeti senin güzelliğini ortaya çıkarmak içindi,rüzgarın her saç telini dalgalandırmasını görebiliyordum,yüzündeki masum ve o utangaç gülümseme en soğuk yeri ısıtmaya yeterdi artardı bile. Bir apartman kamelyasına oturduk, hava kapalı,soğuk ve rüzgarlıydı ama benim zerre umrumda değildi çünkü sen karşımdaydın. O gün her ne kadar yanındaki arkadaşının konuşmasından senle konuşamasakda arkadaşının sorusuna her cevap vermemden sonra gözüm senin üstündeydi ve sana her bakışımda kendine saçma gelen o utangaç gülüşünü atıyordun. Bunu senin de bildiğini biliyorum ama yinede okurken katılmaycağını da biliyorum. O gün sohbetimiz kısa bitmişti çünkü okul kursundan kaçmıştınız,doğru hatırlıyorsam tiyatro kursuydu ve geri gitmeniz gerekiyordu. O gün seni yolcu ederken, sürekli arkandan baktım taki sen gözden kaybolana kadar, eve yürürken bir şey farkettim sanırım ilk görüşte aşka inanmalıydım.