KAYBEDEN

KARMAŞA

Hergün daha da zorlaşıyor buraya yazmak çünkü her seferinde duygularımda daha da derine iniyorum, kalbimin en altlarına gidiyorum, çünkü seni oraya saklamıştım orası hiçkimsenin ulaşamıycağı tek yerdi. Okadar çok seviyorum ki seni o yüzden daha da zorlaşıyor kendimi buraya yansıtmak çünkü kelimeler, cümleler karşılamıyor,kaldıramıyor sana karşı olan hislerimi. Onca zaman seni okadar çok düşündüm ki nereye baksam seni görüyordum, heryerde sen vardın benim için kafamı hangi yöne çevirsem karşımda beliriyordun. Geceleri balkonda gökyüzünü izlerdim senin için çünkü her şeyimiz farklı olsa bile gökyüzümüz birdi, tekti ikimizde aynı gökyüzüne bakıyorduk. Yıldızlar benim için senin yüzünü resmediyordu, bu sayede azda olsa sana olan özlemimi gideriyordum. Kim bilir, belki umrunda değildim belki değerli değildim ama ben seni cidden seviyordum hala da seviyorum bıkmadan usanmadan. Çünkü yapamam, sensiz çok uzun süre geçirdim, senle konuşmadan, gülüşünü görmeden, utangaçlığını görmeden, o saçma komik triplerini görmeden koskoca bir yıl geçirdim. Ama vazgeçmedim, vazgeçemezdim sen beni ben yapan kişi olmuştun. Ozamanlar beni sevdiğini, değer verdiği sölüyordun hatırlıyormusun ama ne anlamda olduklarımı sende bilmiyordun öyle sölüyordun bana. Beraber çok uzun zaman geçirdik evet belki hergün görüşmedik, konuşmadık ama yan yanaydık. Tanışmamızdan 6-7 ay sonra kısa süreliğinede olsa çıkmaya başlamıştık. Hatırlıyormusun o günü, bana sevgili olalımmı demiştin, ozamanki şaşkınlığımı hatırlıyormusun. Sen sarılmayı sevmezdin çok ama o kısa sürelik olan ilişkimizde bana hep sarılırdın, huzurlu güvende hissettiğini mutlu hissettiğini sölerdin. Belki bunlara uydurma diyceksin ama hepsi böyleydi, hepsini kafama kazımıştım en derinimdeydin sen çünkü. Sonra ben aptallık ettim, kıskançlığımdan saçma sapan şeyler yaptım, sana yalan söyledim. Buna çok sinirlemmiştin, ondan sonra bana güvenemiyceğini sölemiştin. Ben sadece bir aptaldım, hayatımın en değerli kişisini kendi elimle atmıştım uzaklara. Acısını çok çektim, emin ol hemde çok çektim. Aradan bir yıla yakın süre geçti, inanırmısın bilmem ama seni unutamadım, unutmak istemiyordum çünkü seni çok seviyordum. Sana her yerden ulaşmaya çalıştım numarana mesaj attım arkadaşlarından seni bulmaya çalıştım ama başaramadım, kaybolmuştun seni bulamamıştım hala bu şehirde olup olmadığını bile bilmiyordum. Sonra birgün üniversteye gitmek için sabah otobüse bindim, köşeye doğru yürüyordum sonra bir anda etrafa bakarken seni gördüm, bir yandan mutluydum bir yandan üzgün, çünkü konuşmak istiyordum ama yapamıyordum belkide hala benle konuşmak istemiyordun, belkide yeni birisi vardı hayatında bilemiyordum. O gün otobüste inanmıycaksın ama sırt sırta duruyorduk beni farketmediğini sandım ya da sadece öyle sanmak istedim sonra sen durak ta inerken sana uzun uzun baktım mutlu gözüküyordun. O günden sonra artık nerdeyse her gün karşıma çıkıyordun, yolda yürürken görüyordum seni, arkadaşlarımla alışveriş merkezine gittiğimizde karşıma çıkmıştın yine. Her yerde karşıma çıkıyordun ama konuşamıyordum  seninle çünkü elim uzanmıyordu sana.