Just you and I [ VOLTOOID ]

Deel 15

2 jaar later

Pov Taylor

De voorbije 2 jaar zijn ik en Ariana gaan samenwonen. Ze werkt nog steeds bij de opnamestudio. Ook al had ik haar al 1000 keer gezegd dat het niet hoefde en dat ik genoeg verdien voor ons. Ze wilde graag werken en niet gewoon thuis zitten nietsen.

Ik zit momenteel op de bank tv te kijken. 'Taylor.' Hoor ik Ari zeggen. Dat klinkt niet goed. 'I-ik moet je w-wat ver-vertellen.' Ik knik bang. Ik hoop dat ze het niet wilt uitmaken. 'Ik-ik ben zw-zwanger.' Zegt ze. Ik kijk haar geshockeerd aan. Was dit het? 'Dat is toch geweldig schat?' Zeg ik blij. 'Maar zijn we niet te jong? Wat als jij over een maand zegt dat je me niet meer wilt? Dan sta ik er wel alleen voor.' Zegt ze verdrietig. 'Babe ik laat je niet gaan. Jij bent mijn allesje. Later wordt het jullie zijn mijn allesjes.' Lach ik. 'Wat als het niet mag van het management?' Vraagt ze. 'Dat boeit me niet. Wij houden ons kindje...of kindjes.' Ze kijkt geschrokken. 'Hell no. Ik kan 3 Taylors niet aan.' Zegt ze. 'Wie zegt dat ze op mij lijken?' Ze bloost. 'Ik zie het wel zitten hoor 3 Ariana's.' Ze lacht en bloost meer. 'Baby het maakt mij niet uit wat het nu is. Jongen of meisje. Zolang hij of zij gezond is.' Ze heeft tranen in haar mooie ogen. 'Iet huilen babe. Ik ben hier voor jullie. Altijd.' Ze kust me. Ik ga er in mee.

3 jaar later

Pov Ariana
'Summer Winter wacht nu eventjes.' Zeg ik. Ik loop hier nu al 20 min achter ze aan om ze om te kleden. Met een zwangere buik. Blijkbaar had Taylor gelijk dus was ik inderdaad zwanger van een tweeling en nu ben ik alweer zwanger maar dan van een jongen. Ik zucht. Mijn rug doet pijn. Taylor komt binnen en begint te lachen als hij de tweeling in hun ondergoed ziet lopen. Hij geeft me een kus en ik voel me al stukke beter. Ik en Taylor zijn vorig jaar getrouwd. 'Summer, Winter nu naar mama luisteren.' Zegt hij en ze komen direct aan. Het zijn ook echt papa's kindjes he. 'Baby ga maar liggen dan ga ik met de meisjes naar het park.' Ik knik en ga naar boven. Op de trap breken mijn vliezen. 'Taylor! Hij komt!' Schreeuw ik. Hij pakt me op en we lopen samen met de tweeling naar de auto.

3 uur later

Ik heb nu mijn zoontje in mijn handen Xander. Ik geef hem een kusje op zijn hoofdje. Ik glimlach en val inslaap.

Einde

Sorry dat het zo lang duurde. Ik had eigenlijk het boek wat langer gepland maar ben mijn motivatie kwijt om verder te schrijven en mijn inspiratie. Dus een einde dan maar he. Neem zeker een kijkje bij mijn andere boeken.