MUSIC
Nagising na lang ako na nasa loob na ng aking kwarto. Kusang tumulo ang mga luha ko ng maalala ang nangyari bago ako nawalan ng malay.
"Muse, anak. Kamusta pakiramdam mo? Pinag-alala mo kami." Dinig kong sabi ni Mama.
Nilingon ko ang gawi nila and I frown my forehead as soon as I met his eyes.
"Anong ginagawa mo dito? Leave!" Sabi ko nang tangka niya akong lalapitan.
Nakita ko ang sakit na dumaan sa mga mata niya. Tumaas baba ang dibdib niya habang nakatingin sa akin.
"I was so worried earlier. Bigla ka na lang nawalan ng malay. Sumumpong din ang asthma mo and I am here para alagaan k--"
Sinamaan ko siya ng tingin. "I dont need you here. Leave! Mama, make him leave! I dont want him here! LEAVE!"
"Anak, let him explain. Hindi mo lang naintindihan ang nangyari if you only l--"
"Pati ba naman ikaw, Ma? Narinig ko na iyong dapat kong marinig. Ako ang hindi niyo naiintindihan! Wala kayo ron kaya 'di niyo narinig yung simpleng salita na sinabi niya! He doesn't love me anymore. No! He. Didnt. Really. Love. Me!" lumuluhang sabi ko
"Thats not true, Muse. I lov--"
"Stop! Just leave, Cleff. All of you! LEAVE ME ALONE!"
Isang linggo akong nagkulong sa kwarto. 'Di ako kumakain. Kulang sa tulog. I was so devastated.
"I want to forget this pain. I dont want this kind of pain. Please. Gusto ko nang makalimot. I want to forget him. I want to forget this. Please."
Walang tigil ang pag-tulo ng luha ko. Ang sakit sakit na.
"Sana makalimutan ko na siya. Please. Gusto ko na siyang kalimutan."
Ipinikit ko ang mata ko at hinayaan ang sarili na malunod sa sakit.
NAPAUPO ako sa sahig nang matapos ang alaala na iyon. Naninikip ang dibdib ko. I cant breath properly. Ang sakit. Inabot ko ang bag ko at kinuha ang inhaler.
Nang bumuti ang paghinga ko, naglakad ako palapit sa kama. Napatingin ako sa paanan ko ng may maapakan ako. Yung box. Kinuha ko ito at binuksan.
Pictures. Muli na namang tumulo ang luha ko nang makita ang pictures namin ni Cleff na magkasama. Our Past. Naalala ko ang sinabi ni Tito Dad. Minahal ako ni Cleff. Mahal pa rin ako ni Cleff.
Napaiyak ako nang marealize na ang tanga ko. Ang daming taon na lumipas. Taon na nasayang dahil sa katangahan ko.
Isa isa kong tinignan ang litraro naming dalawa. Sa bawat pictures, lalong tumutulo ang luha ko.
But I remember, sinabi niyang mahal niya si Diane. Pero bakit? Bakit wala sila ngayon? Bakit hindi naging sila? Minahal ba niya talaga ako? Then bakit iyon ng narinig ko?
If only I let him explain, hindi na dapat nangyari ito.
Kaya pala. Kaya pala madalas kong nakikita na nakatingin siya sa akin with sadness and longing in his eyes.
Kaya pala minsan 'di ko maintindihan ang tibok ng puso ko. Kaya pala sa tuwing may gig at duet kaming dalawa, sumasabay ang tibok ng puso ko sa bawat musika. Sa tuwing magkasama kami na kaming dalawa lang, I cannot stop the sound of my beating heart.
But why did they lie to me? Bakit di na lang nila sinabi?KINABUKASAN maaga akong nagbihis at pumasok sa school. Alam kong maaga kung pumasok si Cleff. Pumunta ako sa classroom nila. Sarado pa ang pinto. Pumunta din ako studio pero bag lang ang nakita ko don. Then may pumasok sa isip ko.
Tumakbo ako papunta sa forbidden mini forest na nasa likod ng school. Ang lugar na tambayan naming dalawa noon. Walang ibang pumupunta doon dahil pinagbabawal sa kadahilanang may masamang hayop daw doon pero dahil dakila kaming pasaway, sinubukan namin and we discover na hindi naman talaga delikado dito.
Pumunta ako sa pinakamalaking puno na meron sa forest. And there I saw him. Malungkot na nakatingin sa mga bulaklak na nasa harapan niya.
"I miss you," rinig kong sabi niya. Agad na tumulo ang luha ko.
"I miss you too," humihikbing sabi ko
Gulat na napatingin sa akin si Cleff. "M-music! Anong... Anong ginagawa m-mo dito?"
Lalong lumakas ang pagiyak ko. Sobrang namiss ko pala siya. Kahit magkasama kami, mayroon namang harang sa pagitan namin.
"Bakit ka umiiyak? Is t-there something wrong?"
Umiling ako at tumango. "C" bigkas ko at nakita kong natigilan siya.
"Muse."
Tumakbo ako palapit sa kanya at niyakap siya ng mahigpit.
"Cleff! I already know. Alam ko na ang lahat! I miss you! I'm sorry, C. I'm sorry, Babe" pahina ng pahina ang boses ko. Nanigas siya sa kinatatayuan niya.
"B-babe," bulong niya at niyakap ako ng mahigpit. Sobrang higpit.
"You remember me now? Are you okay?"
Tumango lang ako at niyakap din siya.
"Muse. Iyong narinig mo. You were wrong. I was about to say that I love her but I love you most. Ikaw ang lahat sa akin, Muse. Mahal na mahal kita"
"Cleff, I'm sorry. Mahal na mahal din kita."
I saw his smile. He leaned forward then he kissed me.
"I love you so much"
"I love you so bad"
We both smile and then he kissed me.
END
YOU ARE READING
FORGOTTEN MEMORIES
Short StoryJust a short story. A/N: I was just 14 when I wrote this. Hindi pa na-edit. DON'T EXPECT TOO MUCH. Photo used credits to the right owner.