CHAPTER TWO

14 2 0
                                    

Aphira's POV

"You're so weak!" Sabi niya habang nakangisi. Ngising ayaw na ayaw ko ng makita pa.

"Gosh! All this time naniwala ka! Oh you're so kawawa naman!" Sabi niya ulit at tumawa ng malakas.

"I hate you" sabi ko habang umiiyak. Iyak lang ako ng iyak. Ayaw ko na. Pagod na ko.

"PHIRA!!" Nagising ako ng may sumigaw ng pangalan ko.

"Goshh! Are you okay? Why are you crying?"sunod sunod niyang tanong sakin. Pinunasan ko ang mga luhang sunod sunod na pumatak galing sa mga mata ko.

A nightmare.

"Yes im okay" sabi ko kay eliza at ngumiti.

"Excuse me. Punta lang akong cr." Paalam ko sakanya.

Eliza's POV

Lunch time na. Magl'lunch na sana ako kaso napansin ko si phira nakayuko sa table niya. Linapitan ko sya at kinalbit.

"Ahmm di ka kakain ng lunch?" Tanong ko sakanya. Gusto ko sana syang makasabay sa pagkain eh.

"Hm. Nah. Ang haba ng pila." Sagot niya sakin.

"Ah sige. Una na ko ha" sabi ko nalang. Sayang naman.

Ngumiti lang siya sakin at napagpasyahan ko ng mauna na.

Ng makarating ako sa canteen ang haba nga buti nalang nakapagbaon ako ng lunch ko. Hindi na ko mahihirapan. Pumunta ako sa bakanteng table. Malawak ang canteen kaya maraming vacant na tables.

By the way, i am Eliza Bernadeth Serrano.
Classmate ako ni Aphira. Magmula kanina napapansin ko na sya. Maganda sya. Cute. Para sakin mabait sya.

Lamon lang ako ng lamon. Thenn

Tadah! Finally tapos na rin ako kumain. Bumalik na ko sa room.

Kapasok ko nakita ko nanaman si phira. Nabigla ako ng marinig ang mga hikbi niya.

She's crying.

Nilapitan ko sya. Kinakalbit ko sya pero di niya ko nililingon. Nakatulog ata sya.
Pero bakit sya umiiyak?

"PHIRA!!" Sigaw ko. And thanks God nagising sya.

"Goshh! Are you okay? Why are you crying?"sunod sunod kong tanong sakanya. Nakita ko pa ang mga luhang sunod sunod na pumatak sa mg mata niya.

"Yes im okay" sabi niya sakin.

"Excuse me. Punta lang akong cr." Paalam niya. Hindi na niya ko hinintay sumagot. Umalis na siya. Hindi ko na rin sya sinundan baka kailangan niy munang mapagisa. Di ko alam pero parang naawa ako sakanya. Parang gusto ko syang tulungan.

And I want to be her friend. I want to be Aphira's friend.

Aphira's POV

Nang makarating ako sa cr agad akong naghilamos ng mukha. Pero hindi parin tumitigil ang pagluha ko. Naalala ko nanaman dahil sa pesteng nightmare na yun. I hate her. I hate them. So much.
Why they have to do that? Bakit ganun? Bat ako?

Bat kailangan nilang gawin yun?

Bakit?

Naging mabuti naman ako sakanila diba?

Mga katanungan na walang sino man ang makakasagot.

Di ko na alam. Naghilamos ulit ako ng mukha at tumingin sa mirror na nasa harapan ko. At ngumiti.

One day im gonna hurt all of you, I promise.

Sabi ko sa sarili ko at pinunasan ang mukha ko at bumalik na sa room. Malapit na palang mag1 kaya umupo na ko. At dumating ulit ang adviser namin.

"Goodafternoon. Wala munang discussion today sa mga subjects at wala rin munang papasok na mga subject teachers dahil first day naman. Ang gagawin lang ay magdidiscuss about sa rules and regulations dito sa school."

Discuss..

Discuss...

Discuss...

Discuss lang sya ng discuss at di ko namalayan na 4 na pala. Dismissal na.
Lipad kasi utak ko nagkaroon ng pakpak dahil sa pesteng nightmare na yun!

"So see you tomorrow everyone! Take care. And by the way. Yung mga keys ng locker nyo kunin nyo nalang sa admin. Okay?" Sabi ng adviser at umalis na.

Nagayos na ko ng mga gamit ko at pagtapos nun pumunta na ko sa admin. Kukunin ko na ung locker key ko para malagay na rin ang ibang gamit.

Lakadd...

Lakad...

Lakadd..

Ng makuha ko na. Bumalik ako para puntahan ung locker ko. Nilagay ko lahat ng mga gamit na magkakasya. Then umalis na ko katapos.

Maglalakad lang ako pauwi dahil walking distance lang naman. Pero hanggang ngayon naalala ko parin ung nightmare na yun. Bwisit..

Kauwi ko sa bahay deretso na ko sa kwarto ko. Nagbihis, naghilamos.

Matutulog na ko. Wala akong gana para magdinner pa. Magaalmusal nalang ako bukas..

Dark heart (Fukushū)Where stories live. Discover now