Living Dummies

Πίσω Στο 1988

Η Τζέιν γύρισε σπίτι και κατευθείαν πήγε στους γονείς της για να τεστάρει αν τελικά θυμούνται τίποτα ή την ξέχασαν τελείως αυτή την σημαντική μέρα.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
-Γειά μαμά, γειά μπαμπά
Αυτοί την κοίταξαν και της είπαν ένα ξερό γειά.
-Δεν έχετε να μου πείτε κάτι σήμερα;
-Μπααα δεν νομίζω ε έχουμε κάτι να πούμε Τομ;
-Όχι δεν νομίζω.
-Καλά λοιπόν εντάξει..... δεν θα περάσει έτσι αυτό θα μου το πληρώσετε.
Την είχε κυριεύσει η κούκλα.
Πήγε γρήγορα και κλειδώθηκε στο δωμάτιο της. Την πήρε μαζί της  στο σχολείο πολλές φορές
έκανε επιδείξεις στους φίλους  της με την κούκλα αλλά κάποια στιγμή η κούκλα έγινε προσβλητική και κοροϊδεύε τους πάντες στο σχολείο και νόμιζαν όλοι ότι τους προσέβαλε η Τζέιν και δεν την έκανε  παρέα κανείς.

Στο σπίτι
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

-Δεν καταλαβαίνω γιατί κανείς δεν μου μιλάει τι τους έχω κάνει
από την μέρα που είπε κάτι αυτή η κούκλα όλα πήγαν στραβά.
-Αυτή η κούκλα έχει και όνομα που εσύ της το έδωσες
-Slappy; Μι μι μι μιλάς μο μο μο μόνος σου;Μα πως;
-Χιχιχιχιχιχι όπως φαίνεται ο γερό Ρίτσαρντ δεν σε ενημέρωσε για εμένα, Χιχιχιχιχι.
-Τι εννοείς;
-Θα σου πει μόνος του...... αν είναι ζωντανός Ιιιιιιιχιχιχιχιχιχι.
-Τι εννοείς με αυτό;.....τι θα του κάνεις;
-Χιχιχιχιχι εγώ..... τίποτα εσύ θα του κάνεις ιιιιχιχιχιχιχιιιι.
-Εγώ δεν θα έκανα ποτέ κάτι τέτοιο στον κύριο Ρίτσαρντ τον συμπαθώ πάρα πολύ είναι ο μόνος που θυμήθηκε τα γενέθλια μου φέτος.
-Και θα φροντίσω να τα ξεχάσει μια για πάντα και εσένα μαζί. Χιχιχιχιχιχιχιχιχι.!!!!
-Δεν θα σου επιτρέψω να κάνεις κάτι τέτοιο στον κύριο Ρίτσαρντ!!!!
-Οοοο Αλήθεια; και πως θα με σταματήσεις μικρό και ανόητο κορίτσι;
-Θα πάω αύριο κιόλας να του πω ότι ζωντάνεψες και ότι σκαρώνεις κάτι πίσω από την πλάτη του ηλίθια κούκλα!!!
-Χμμμμ μάλιστα ώστε έτσι λοιπόν εεεεε; θα με παρατήσεις όπως κάνουν όλοι; όπως έκανε και αυτός ο βρομόγερος ο Ρίτσαρντ όταν ήταν εγκαστρίμυθος ε;
-Τι; Ήσουν η κούκλα του; και τι έγινε;
             Πίσω στο 1988
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
-Ήταν το 1988 όταν έκανε την τελευταία του παράσταση στο Λονδίνο και εγώ ήμουν κάτι σαν παιδί του αυτός με σκάλισε στο ξύλο για να έχει παρέα και να μου μιλάει..... Μια νύχτα, τη νύχτα των πεφταστεριών πέφτανε πάνω από διακόσια δισεκατομμύρια αστέρια από τον ουρανό ευχήθηκε να του απαντούσα έστω και για μια φορά, την άλλη μέρα ζωντάνεψα, ήταν τόσο ευτυχισμένος και πίστευα πως θα ήμασταν κάτι σαν ντουέτο στο θέατρο αλλά όταν άρχισε να παίρνει όλα τα συγχαρητήρια αυτός δεν μου έδινε καμία σημασία με είχε σε ένα ντουλάπι κλειδωμένο με τις ώρες και με έβγαζε μόνο στις παραστάσεις, μια μέρα αποφάσισα να τον εκδικηθώ και να του χαλάσω το σόου άρχισα και τον έβριζα τον κορόιδευα, κορόιδευα τους πάντες στο θέατρο..... τον απέλυσαν έχασε την δουλειά του, το έκανα γιατί πίστευα ότι έτσι θα ασχολείτε περισσότερο μαζί μου αλλά είχα άδικο από τα νεύρα του με έλουσε με βενζίνη και μου έβαλε φωτιά..... Πίστευε ότι είχε ξεμπερδέψει μαζί μου το γελοίο υποκείμενο αλλά δεν ήξερε ότι μια μέρα θα επέστρεφα, πέρασαν τριάντα ολόκληρα χρόνια από εκείνη την μέρα και με βρήκε μπροστά του αλλά δεν τον πείραξα,με μάζεψε και με έβαλε στο ράφι για να με στείλει όσο πιο μακριά μπορούσε και ο γελοίος με έδωσε σε εσένα που μένεις απέναντι..... Και κάπως έτσι έφτασα στα χέρια σου.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Συγγνώμη για την αλλαγή του προγράμματος αλλά είχα μεγάλη έμπνευση σήμερα και είπα να το ανεβάσω άρα θα ανεβάζω όταν έχω έμπνευση. Οκ? Χα χα χα τα λέμε.!!!