100 days to assassinate that cassanova [On-Going]

Chapter 4

---day 2 (part 2)----

Ellesmere's pov:

"Demautrioux?"-sabi ni robert habang nakatingin sa likod ko. Nalaglag yung milk tea ko kaya nabasa yung sapatos ko. W-what the hell?

"Oh,hi dude. Long time no see."-sabi ng isang boses lalaki sa likod ko at nakipag fist-bomb kay robert. A-anong ginagawa nya dito?

"Uy!natulala ka dyan? Si demaut--"

"Excuse me. Malelate na ko"-sabi ko at agad na kinuha ang bag ko at tumayo ng pigilan ako ni robert.

"Akala ko ba maaga pa? Dito ka muna. Hindi mo ba namiss si dem?"-sabi ni robert. Pinanlisikan ko sya ng mata.

"Sorry. But,i have a lot of task to do. Next time nalang siguro. Mauuna nako"-madiin kong sabi.

"Hi,baby"-sambit ni demau-nyo este demautrioux. Anak ng tinapa. Hinarap ko sya. Sya 'yung lalaking sumalo sakin kanina ah?

"Excuse me? Do i know you?'-painosenteng tanong ko. Nakita ko kung paano sya natigilan,pati na rin si robert. Tumikhim ako.

"Excuse me,again. I have to go."-sabi ko at naglakad na paalis. Phew!~ akala ko pipigilan nanaman ako ni--

"Ellesmere..."-rinig kong sambit ni demautrioux. Hinawakan nya yung kamay ko pero agad ko yung inalis.

"Sorry? I'm not ellesmere. I'm rogemar,mr...?"-sambit ko. Napakunot-noo sya at tumawa ng mahina,

"You can't fool me,baby."

"What the-- don't call me baby! I don't even know you!"-sigaw ko sakanya kahit na kilalang-kilala ko sya. Andami tuloy nakatingin samin.

"Nangangamoy break-up"
"May LQ ata?"
"Tsk tsk bagay pa naman sila"

"Baby..."-sambit nya pa.

"Don't.call.me.baby."-sabi ko at tinalikuran sya. Pero nagulat ako nang yakapin nya ako sa likod.

"Sorry,baby..."-sabi nya.

"Babe,sabihin mo na kasi ang totoo sakanya na hindi mo sya mahal at ako talaga ang mahal mo."

"Pero hindi muna ngayon,babe. May right time para sabihin ko saknya yun."

"Isang tanong,isang sagot,dem...sya o ako?"-imbes na marinig ko ang pangalan ko..

"Of course,you babe. The one and only you,babe. You. You are the one i love the most."

"Then,break her up."

"Ok. Your wish is my command. I love you."

"I love you too,babe"-ang sakit sa pakiramdam yung makita mo ng harapan na may kahalikang iba yung taong mahal mo. Na may ibang sinasabihan ng 'i love you' at mas pipiliin pa yung taong kakakilala nya palang kesa sa taong minahal nya ng ilang taon,minahal nya nga ba ako? Pero wala eh. Siguro nga hanggang dito nalang kami. Wala nang 'kami' simula ngayon. Parang dinurog yung puso dahil sa senaryong nangyayari ngayon. Magkayakap habang naghahalikan, ang sakit sobra sa feeling.
Simula ng time na yun,hindi na ako lumapit pa sa mga lalaki,dahil pare-pareho lang sila. Mga manloloko. At hindi ko hahayaang mahulog ulit ako sa lalaking ito. At sa kahit sinumang lalaki sa mundong to.

"Let me go..."-sabi ko. Hindi sya bumitaw.

"Forgive me first,baby"

"I said 'let go'."

"I won't let you go unless you forgive me"

"Forgive you? Nah,sorry but I don't wanna waste my time for some dumb person."-sabi ko.