CHAPTER2 MIEL'S POV: "hoy!!!! Renato, lumabas ka nga jan. magbayad ka nga ng utang mo. walang hiya ka talaga"-aling Inday "hoy Miel, nasan ka bang babae ka? Bayaran mo nga yung utang ko dun sa Inday na yun at nang tumigil na sa kakatalak" "eh tay, ano na naman ba kasi. Hindi ka na naman nagbayad ng utang mo? eh diba binigyan na kita ng pambayad kanina" "ay Puta---bayaran mo nalang" ayun napalabas tuloy ako ng di oras, si tatay naman kasi ee...oo ganyan na lang lagi ang routine dito sa bahay namin. alas 10 na nang gabi pero nambubulabog parin ang mga kapitbahay dahil sa mga utang ng mga kabahay ko na gaya ng dati, ako ang magbabayad.. huhuhu...patay na naman wallet ko dito...kakasweldo ko ng lang eh...anyway, ayun bumaba na nga ako at natambad sa akin ang galit na galit na mukha ni aling Linda. "hoy Miel, bayaran mo nga ang utang nang tatay mo" "ah...aling Linda, ano po bang inutang ni tatay at magkano po ang utang niya" "Miel, hindi kapa rin ba sanay sa tatay mo? natural alak ang inutang niyang walanghiya mong ama" oo nga naman, bakit hindi na ko nasanay ee lagi naman may utang na alak si tatay ee..pero wala paring karapatan si Aling Linda na sabihan na walanghiya si tatay pero ano pa nga bang magagwa po ee sa yun ung tingin ng mga tao sa kanaya ee..
"ah sige ho Aling Linda, pero ang alam ko po ay nakabayad na ang tatay ko kasi kanina po humingi siya ng pambayad ng utang" "aii nako!!!walang ibinabayad ang tatay mo" "pero san naman po kaya niya yun dinala?" "aii nako, hindi ko alam at wala naman akong pakiaalam sa tatay mo kaya kung pwede magbayad kana!" "ah. Magkano po ba?" babayaran ko na nga, kase naman ee...lahat na ng kapit bahay namin nakatingin sa amin na para bang may shooing dito...hahaha...at saka para nadin matigil ang kakatalak ni aling Linda na lubhang nakakasakit sa aking mga tenga...hahaha ang makatang si Miel bumanat na naman...hahaha....
