Draco Malfoy in love? (Dutch)

H7

*~POV; Draco~*

Er zijn twee weken voorbij en Mercedes ligt nog steeds in de ziekenzaal, ik ga er elke dag naar toe maar ze slaapt, ze ligt niet in coma maar ze krijgt de hele tijd spuitjes om in slaap te blijven zodat ze niks voelt van de genezing. Ze heeft weer een beetje kleur in haar gezicht en het is weer wat voller, ze is alleen nog vreselijk dun en is heel veel bloed verloren en dat moet ze terug krijgen. ''Draco?'' hoor ik een zware stem achter me zeggen, ik schrik op ''Ja?'' zeg ik slaperig. ''Gaat het wel goed? moet je even naar Madam Pomfrey?'' zegt Snape, ik was in slaap gevallen in de les, ''Ja'' zeg ik snel en pak mijn tas. Zodra ik daar binnen kom lopen zie ik Mercedes liggen, ze beweegt; tenminste zo lijkt het, ik loop er snel naartoe. ''Draco wat doe jij hier heb je geen les?'' zeggen Madam Pomfrey en Dumbledore tegelijk, ''Ik heb toestemming van Professor Snape'' zeg ik en pak een krukje, Dumbledore knikt en loopt de ziekenzaal uit. Ik pak Mer haar hand vast, na 5 minuten komt Madam Pomfrey weer aan lopen met een nieuwe bloedzak en geeft er een klein tikje tegen, het bloed gaat meteen haar lichaam in. Ik zie haar lichaam een beetje shaken, "dat is nieuw dat deed ze nooit." Fluister ik zachtjes tegen mezelf. ''Misschien komt dat omdat ik nu geen prikjes meer krijg en gewoon wakker word als ik weer bloed toegediend krijg of wanneer ik niet langer moe ben'' Hoor ik een bekende stem zeggen, ''ja dat zou kunnen maar – wacht Mer?! Je bent wakker!'' roep ik blij en geef haar een knuffel, ze kreunt meteen, ''Wat is er?'' zeg ik bezorgd en laat haar meteen los, Mer gaat rechtop zitten aan de zijkant van het bed, ''Hier kijk'' zegt ze en doet haar shirt omhoog. ''Wat is dat ?! wat is er gebeurd?!'' bij haar ribben is alles bont en blauw en helemaal opgezwollen, ''Komt door die experimenten daar zat dat hoofd kabel achtig ding in maar die liep door mijn hele lichaam heen en nu is hij eruit'' zegt ze met een niet gemeende glimlach. ''Ik mag vandaag uit de ziekenzaal maar moet dan wel verband om me middel heen en moet om de 2 uur terug komen voor extra bloed'' zegt ze deze keer wel oprecht blij, ik wil haar weer een knuffel geven maar ik kijk naar haar middel en geef haar een kus.

*~POV; Mercedes~*

Ik laat Draco langzaam los en glimlach, hij glimlacht terug en helpt me het bed af. Ik strompel langzaam met hem mee, mijn middel doet veel pijn. Als ik in de common room ben zak ik op de bank en zucht zachtjes. Iedereen staart me aan, ik kijk Draco even aan en schud dan langzaam mijn hoofd. Draco komt naast me zitten en ik leg mijn hoofd tegen zijn schouder, ''Wat zou ik toch moeten zonder jou'' zeg ik zachtjes, en hoop stiekem dat hij het niet hoort. Maar hij hoort het wel, ''Tja ik zou het ook niet weten.'' Zegt hij grijnzend, ik kijk opzij en kijk in de lachende ogen van hem. Wat is hij toch lief en schattig. Hij geeft me een zacht kusje op mijn wang en trekt me dan van de bank af, ik maak een pijnlijke beweging en zak in elkaar. ''Mer?!'' roept Draco in mijn oor, ''Ja het gaat prima je hoeft niet in mijn oor te schreeuwen hoor, ik hoef niet doof te worden!'' zeg ik geïrriteerd, ''Hoe bedoel je in je oor schreeuwen ik sta 5 meter bij je vandaan'' zegt Draco verontwaardigd. Ik doe mijn ogen open en kijk omhoog en zie dat hij inderdaad een eindje bij mij vandaan staat, ''Maar het klonk echt alsof je letterlijk in me oor schreeuwde'' zeg ik zachtjes. Ineens ruik ik iets heel lekkers, ''Is het al tijd om te eten?'' vraag ik aan Draco, ''Uhm nee hoezo?'' zegt hij en kijkt me onderzoekend aan, ''Ik ruik gebraden eend en pompoensap.'' ''Hoe kan je dat ruiken dan?'' Zegt Draco terwijl hij me nog steeds onderzoekend aankijkt, ik schud me hoofd en loop de common room uit met Draco op mijn hielen. Als ik de keuken in kom zie ik Dobby en Knijster super hard werken en zie ik inderdaad gebraden eend en pompoensap staan. ''Zie je wel ik zei het toch gebraden eend!'' roep ik een beetje hysterisch uit, ''Wat gebeurd er toch met me eerst kan ik alles horen wat 2 verdiepingen beneden gebeurd en nu ruik ik ook nog alles vanuit de keuken, wat zal nog meer gebeuren?!'' roep ik en gooi hopeloos mijn armen in de lucht, ''Pas op straks scheurt het verband'' roept Draco bezorgd. Ik trek mijn shirt omhoog en kijk naar het verband, er zit geen bloed op, helemaal niks, en mijn middel is ook niet meer opgezwollen. ''Dat meen je niet?!'' Schreeuw ik uit, ik trek het verband eraf en kijk vol ongeloof naar mijn middel, ik zie Draco ook met grote ogen kijken. ''Wat- maar- hoe- nee! Dat is onmogelijk'' roept hij uit. Mijn hele middel is weer genezen en er is geen schrammetje meer te zien, op de rest van mijn lichaam ook niet. Ik ren hysterisch door de gang naar Snape, zonder te kloppen doe ik de deur open en storm naar binnen, als ik eenmaal binnen ben zie ik Dumbledore tegenover Snape staan. ''Oom Severus ik moet u spreken!'' verstoor ik hun gesprek en kijk met een gezicht vol afkeer naar Dumbledore, hij draait zich om en loopt de deur uit. "Dat was gemakkelijk'' mompel ik zachtjes. ''Wat is er Mercedes?'' zegt Snape alsof het gesprek met Dumbledore nooit heeft plaatsgevonden, ik zak op een stoel en begin dan keihard te huilen. ''Oom ik.. ik... ik weet niet wat er met me gebeurd'' stotter ik, ''Hey rustig maar, adem in, adem uit, in, uit'' zegt hij op een toon die ik nog nooit eerder gehoord heb. ''Ik kan opeens super goed horen, zien, ruiken, en ik genees super snel, ohw en ik ben ineens super snel.'' zeg ik in een adem, ik durf Snape niet aan te kijken. Ik voel hem naar me kijken, ''Mercedes ik wist dat dit zou gebeuren, het komt door die experimenten van je oom en tante, ik wist niet zeker dat het ook echt zou uit pakken maar ik wist dat je wel wat bijwerkingen zou krijgen zoals, vermoeidheid ofzo, maar dit had ik niet zo snel aan zien komen'' zegt hij uiteindelijk. Ik kijk hem met open mond aan en begin dan weer keihard te huilen.

*~POV; Draco~*

Ik zit in de common room en staar een beetje voor me uit, Mercedes is nu al een halfuur weg. Ik denk dat ze bij Snape is want, daar gaat ze meestal heen als ze zich rot voelt. Wat zouden ze nu bespreken? Wat zou er met haar aan de hand zijn? De gedachten razen door mijn hoofd heen. Langzaam gaat de deur van de common room open en komt er een snikkende Mercedes binnen, ik ren op haar af en zodra ik haar een knuffel geef zakt ze in elkaar. Ik til haar op en leg haar tegen me aan op de bank, ze zegt niks maar houd me stevig vast alsof ze bang is dat ik wegloop. ''Wat is er gebeurd?'' zeg ik zachtjes, langzaam komt haar gezicht los uit mijn shirt, haar ogen zijn helemaal rood en opgezet. ''Ik... ik... ik was bij Snape'' hakkelt ze, ik knik en strijk met mijn hand door haar haar in de hoop dat ze wat rustig word, ''En wat heeft hij gezegd'' vraag ik zachtjes en wieg haar rustig heen en weer. ''Hij... hij...'' ik merk dat ze weer wilt gaan huilen dus druk snel een kus op haar traandoorweekte lippen, ''Hij zei dat.. dat'' ze haalt diep adem en vervolgt haar zin: '' hij zei dat het komt door al die experimenten die mijn tante en oom hebben uitgevoerd op mij'' ze kijkt me aan alsof ze denkt dat ik nu zou moeten gaan lachen, maar ik druk haar tegen me en fluister lieve dingen in haar oor, heel zacht. Na vijf minuten merk in aan haar ademhaling dat ze slaapt, ik leg haar hoofd op mijn schoot en val zelf ook snel in slaap, het was een vermoeidende dag.