Chapter one

33 3 0
                                    

Gwuenneth's pov

Papunta palang ako sa mall para mamili ng mga gamit para sa pasukan, medyu marami ang kailangan ko kaya nilista ko na lang para di makalimutan. Una kong pinuntahan ay ang national bookstore, pumili ako nang magandang klase ng notebook medyu madamin den ang nabili ko medyu magastos ako sa notebook. Sunod ay ang pen limang box ang kinuha ko dahil mahilig ako magsulat kaya magastos ako dyan. Kumuha din ako ng 1/4 sheet, 1/8 sheet, 1/2 sheet, at 1whole sheet ng mga papel. Sunod ay scissor, liqiud eraser, glue, coloring materials at ipa ba. Sunod ay sa mga sapatusan,

"Yes ma'am? Can i help you?"sabi ng saleslady paglapit sa akin.

"Asan ba yung mga sapatos nyu?"

"This way po ma'am" tinuro nya sa akin ang sapatusan.

Pumili ako ng sasakto sa taste ko, medyu maarte talaga ako sa mga gamit ko lalo na kung pinaghirapan ko. Ayaw ko kasi yung pinapakaelaman yung gamit ko lalo na yung mahalaga sa akin.

"Can i see that?" Turo ko sa napili ko.

"Sure ma'am" inabot nya yung napili kong sapatos at binigay nya sa akin.

Simple lang yung black shoes. Sakto lang yung sapatos parasa akin. Mga simple lang yung binibili kong gamit ko.

"Kukuhain ko na to"sabi ko sabay bigay sa kanya ng sapatos at kasama na yung card ko.

"Sge po maam, wait lang" pumunta sya Sa counter. At wala pang isang minuto ay bumalik na sya. "Ito na po ma'am" kasama yung card ko.

"Ok thanks" kinuha ko na yun.

Pagkatapos ay lumabas na ako pero di ko na alam kung saan sunod napupuntahan pero nung kumulo yung tyan ko ay naisipan kong pumunta  sa restaurant para kumain.

"Haisst dami ko namang dala, gosh!" Sabi ko sa sarili ko. Ang dami ko namang talagang dala e. Pero keri ko pa para naman sa akin ito e.

Napatingin ako ako sa sapatos ko na natanggal sa pagkakabuhol ang sintas ko kaya yumuko at inayos yun. At ng maging maayos na ay tumayo na ako para maglakad ulit pero tamang tama, dahil pagharap ko sa lalakaran ay may bumungo sa akin. Nahulog tuloy yung mga dala ko.

"Haist, anu bayan!" Asik ko sabay pulut ng mga gamit ko na nahulog. Anu ba tong lalaking to. Bulag ata.

Yumuko din sya at tumulong din magpulot "sorry miss, di kasi kita nakita e"

"E ano ka bulag? Imposible namang di mo makitang may makakasalubong ka, tss ang laki laki ng mata mo para di makita" sinamaan ko sya ng tingin siguro naramdaman nya un kaya napatingin din sya at sinamaan nya din ako ng tingin.

"E bakit di ka umiwas para di tayu magkabunguan?" Bumitaw sya ng sama ng tingin at ngumisi. Tss di bagay!

"So ako sinisisi mo? E ikaw nga tong unang bumunggo sa akin!!" sigaw ko sa kanya. Pinagmasdan ko sya ng tingin. Simpleng tshirt na gray lang ang suot nya at pants na butas butas. Pero kahit simple lang maangas parin ang dating.

"E kung alam mo namang magbubungguan tayu sana umiwas ka, baliw" nakangisi nyang sabi.

Aba't walanghiya to' sya na nga yung nakabunggo e. at baliw? Ako? Pektusan ko kaya to.

Lovers FighterTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon