How we first metNet zoals elke week zat ik weer in de trein onderweg naar huis. Ik studeer nu al een paar maanden in Groningen maar toch ben ik nog niet helemaal gewend aan het heen en weer reizen elke week. Voordat ik op kamers ging in Groningen woonde ik met mijn moeder, broer en zusje in Rotterdam. Mijn vader woont ook in Rotterdam maar hier ben ik niet zo vaak. Ik ben een keer in de maand een weekend bij mijn vader.
De trein gaat pas over vijf minuten weg en nu zit de trein al behoorlijk vol. Ik snap op zich wel dat de trein zo vol is:
1. Dit is namelijk de eerste trein na 12 uur richting Zwolle. Praktisch gezien iedereen moet via Zwolle reizen om naar huis te gaan
2. Bijna iedereen die op kamers zit heeft een weekend OV. En met een weekend OV mag je van de NS niet voor 12 uur op vrijdag gratis reizen. En bijna alle studenten gaan in het weekend naar huis.
En
3. De NS laat een normale trein rijden op dit traject in plaats van een dubbeldekker! Pff wel een beetje stom van de NS hoor, dat zou de trein een stuk minder vol maken.
Logisch dus dat de trein zo vol is.
Mijn gedachten worden onderbroken als een jongen vraagt: ''zou ik naast je mogen zitten?'', ik haal mijn tas weg zodat de jongen kan gaan zitten. Wel een beetje jammer de trein vertrekt over 2 minuten. Het was me bijna gelukt om alleen te zitten. Alleen zitten in de trein vind ik heel fijn, dan heb je lekker veel ruimte.
Ik heb op mijn kamer voor ik weg ging een film gedownload op Netflix, kan ik die zo meteen mooi kijken. Ik start alvast mijn laptop op, zodat ik lekker mijn film kan gaan kijken. Van Groningen naar Rotterdam is gelukkig één trein, ik heb dus alle tijd om de film te kijken. Ik was zo in gedachte verzonken dat ik niet door had dat mijn laptop al was opgestart. De trein begint te rijden... tijd om mijn film aan te zetten!
De film is pas een paar minuten bezig als de jongen naast mijn vraagt: 'Wat kijk je?''. Huh?!? Heeft die jongen het tegen mij. Er reageert niemand op hem dus ja hij zal het wel tegen mij hebben. Dan reageer ik maar: ''Ik kijk 17 again.''. ''Waar gaat die over?'', vraagt de jongen dan ''Over een man waarvan zijn leven niet helemaal loopt zoals hij dat geplant had. En dan wordt de man terug 17 en leert hij hoe hij bepaalde dingen anders kan doen om zijn leven weer op de rit te krijgen. Hij wordt pas weer volwassen als hij de problemen met zijn familie heeft opgelost.'' Antwoord ik. ''Klinkt leuk!'' ''Ja dat denk ik ook. Heb je oortjes mee? Je mag wel meekijken?." "Ja, leuk! Gezellig! Misschien moet ik mij eerst even voorstellen. Ik heet Levy Smits, ik kom uit Rotterdam en studeer Sportkunde aan Hanzehogeschool Groningen." Terwijl Levy zich voorstelt steek hij zijn hand naar mij uit en die pak ik lachend aan. "Ha wat grappig, ik kom ook uit Rotterdam en ik Studeer ook aan Hanzehogeschool Groningen. Alleen studeer ik Bio-informatica. Ik heet Bella Vink trouwens." We moeten allebei lachen. "Zullen we de film dan maar aanzetten?" vraag ik. "Ja goed idee, als we niet stoppen met praten hebben we als we bij Rotterdam zijn nog geen seconde van de film gezien." En zo kijken we ineens samen naar een film. Ik vind het achter af gezien toch niet zo erg dat Levy naast me is komen zitten. Halverwege de film haalt Levy ineens een zak chips tevoorschijn. Wat lief dat hij de zak chips met me wil delen! Zo kijken we samen de film verder. Als de film afgelopen is hebben we nog een uurtje te gaan tot we bij Rotterdam zijn. "Welke studie deed je ook al weer?", vraag ik Levy. "Sportkunde", krijg ik als antwoord. "Wat is dat precies dan? En kon je dat niet dichterbij huis doen?". "Sportkunde is een studie waarbij je kijkt naar het belang van sport en bewegen. Je leert zelf ook veel sporten zodat je aan het einde van je studie een professional bent op het gebied van sport. En ja ik kon wel dichterbij studeren maar in Groningen kan ik zelf kiezen op welk vlak van sport ik me wil richten", antwoord Levy. "Wow, dat klinkt leuk! Niks voor mij maar aan jou te zien heb je het echt naar je zin!". "Haha! Jij doet Bio-informatica toch? Mijn zus doet dat ook alleen zei volgt de studie in Leiden. Waarom jij niet? ", vraagt hij mij dan lachend. "Ik vond in Leiden de school niet zo leuk, en in Breda ook niet dus bleef Groningen over. Gelukkig vind ik deze school wel echt leuk!", beantwoord ik zijn vraag. "Fijn dat je het zo naar je zin hebt! Ik vind Hanzehogeschool Groningen ook echt een leuke school! O we zijn al in Rotterdam, we moeten er denk ik maar snel uit." "ja lijkt me een goed idee, ik moet zo alleen wel naar de bus geen idee waar jij naartoe moet." Zeg ik als we de trein uit lopen. "Ik ben met de fiets, dus ik heb geen haast ofzo, voor je naar de bus gaat mag ik misschien je nummer? Ik vond het namelijk echt gezellig met jou in de trein! En misschien kunnen we zondag samen terug reizen?". Ik weet eerst niet goed wat ik moet zeggen maar nu ik er wat beter over nadenk. Ik vond het ook echt gezellig, de treinreis is nog nooit zo snel gegaan. "Ja tuurlijk mag je mijn nummer! De treinreis is nog nooit zo snel gegaan voor mijn gevoel, het was echt gezellig!", zeg ik dan snel terwijl ik mijn nummer in zijn telefoon zet. Hij zet zijn nummer ook meteen in mijn telefoon. "Shit, het is al 10 voor half mijn bus gaat over 2 minuten weg! Ik moet nu echt gaan, zie je zondag weer! Doei.". "Tot Zondag!", zegt hij met een glimlach op zijn gezicht. Ik heb nu al zin in mijn treinreis zondag!
JE LEEST
Trainlove
RomanceBella studeert in Groningen, ze woonde hiervoor bij haar ouders in Rotterdam. Omdat Rotterdam zo ver weg van Groningen is woont ze hier op kamers. Ze gaat elk weekend met de trein naar Rotterdam om haar ouders, zusje en broer te zien. Op een dag kom...