Erza Scarlet
''Oldu mu?''
''Evet.''
''Emin misiniz?''
''Eve- Ben Juvia'yım za!''
''Anan da emin miydi Jub-''
''ÖĞHÖĞHÖAĞÖĞH ERZA ANANCI ÇIKTI RIZA BABÖĞAÖAĞÖAĞA!'', Mira.
Böyle zamanlarda arkadaşlarımın zekalarından şüphe ettiğim doğrudur.
Bir ara hepimiz emar çektirelim, ben beyinlerimizin yerinde olduğunu düşünmüyorum..
''Her neyse.''
Aynaya dönüp üzerimi kontrol ettim.
''Çıkıyorum o zaman?''
''ERZAAAĞ!'', Lucy.
''Dikkat et kendine. :3'', Mira.
''Kolay lokma olma!'',Levy.
''Bn br şy dmk istmyrm bb.'',Juvia.
Kafamı iki yana doğru sallayarak kapıya yöneldim.
''Görüşürüz!''
Ayakkabılarımı ayağıma geçirip kendimi dışarı attıktan sonra yavaş yavaş yürümeye başladım. Yaklaşık beş dakika sonra yol kenarındaki bir parkta durdum ve banklardan birine oturdum. Telefonumu çıkarıp gideceğim konumu kontrol ettim. Tekrar yürümeye başlayacağım esnada yanıma hızla biri oturdu. Ayağa kalktığım anda geri kalkıp önüme geçti.
Jellal.
Normal giriş yapsan olmaz mı be adam? Ama biliyordum ben, hepsi bizim gibi sorunlu bunların. Lucy'nin anonimiden, adı Natsu sanırım tam hatırlamıyorum, belliydi arkadaşlarının da böyle olacağı.
''Selam!''
''Selam ama neden kafeye gelmek yerine bura- Bir dakika..'' Yüzüme sırıtarak bakınca düşündüğüm şeyin doğru olduğunu anladım.
''Beni mi takip ediyordun?''
''Belki.''
''Zaten geliyordum, her neyse. Birlikte gidelim.''
''Ucunda pasta var ya...'' diye mırıldandı yanıma geçerken. Duymadığımı sandı. Erza duyar arkadaşlar, kamu spotu yapın bunu.
Girmem için kolunu uzattı, ama ben kolunu indirip yanından yürümeye başladım. Bir süre suratıma baktıktan sonra o da adımlarını hızlandırıp yanımdan yürümeye başladı.
***
''Ben çilekli pasta istiyorum. Şey, iki dilim.''
''Ben de çilekli pasta istiyorum , bir dilim.''
''Tamam efendim.'' Garson kız hızla arka tarafa siparişlerimizin yazdığı kağıdı verip içeri girdi.
''Ee, nasılsın?''
''İyiyim. Sen nasılsın?''
''Seni gördüm, iyiyim.'' dedi ukala bir gülüş eşliğinde. Sadece sırıtıyor da olabilir tabi.
''Neden ben, anlatsana biraz.'' diyerek dirseklerimi masaya koyup yüzümü ellerime yasladım. Masada öne doğru eğilerek gözlerinin içine baktım. O da benimle aynı hareketi yapıp bana yaklaştı ve konuşmaya başladı.
''Çünkü neden olmasın?''
''Ne yani, playboy musun?'' Öyle olmamasını umuyorum, çünkü eğer öyleyse çantamı suratına suratına vurup çıkar giderim buradan.
''Öyle mi duruyorum?''
''Bilemiyorum, cevap ver.''
''Değilim.'' dedi rahat bir şekilde sandalyesinde geri yaslanırken.
''Tamam.''
''Ortaokulda aynı okuldaydık, şu an da aynı okuldayız. Fark etmemiş olabilirsin ama.''
''Gerçekten m- Ah, sen şu şeysin. Mmh.. Mira'nın saçını kesen çocuğun kankası!''
''Yani tabi böyle hatırlamanı istemezdim ama, evet.''
''Mira çok sinirlenmişti. Ben de çok sinirlenmiştim. Ya ben o gün birinizi dövmüşüm ama hanginizdi hatırlamıyorum. Seni mi dövdüm ben?''
''Eh.. Evet.''
''Cidden mi?!'' Ben kahkahalara boğulurken o da gülmeye başlamıştı.
Randevunun geri kalanı ise, çok eğlenceliydi.
Kafeden çıktıktan sonra lunaparka gittik. Lunaparkta bir sürü şeye bindikten sonra göle gittik. Daha sonra ise başta gittiğimiz parka. Hakkında birçok şey öğrendim. En sevdiği rengi, tatlıyı, yemeği, ismi vs. Oldukça tatlı biri ve, sanırım ona bir şans vereceğim.
***
Kısa oldu ama olsundu ._.
