DAYANILMAZ ACI

53 4 0
                                    

babam bana öfkeyle bakarken ben tam aksine şaşkın gözlerle babama bakıyordum 

"baba annemle ne alakası var bu konunun "

"hayat sus ve çabuk odana çık"

ben babama birşey demeden odama çıktım çünkü babama cevap verirsem daha kötü olacahını bildiğim için babamın dediğini yaptım yavaş adımlarla odama çıktım kapımı kapatıp kendimi zar zor yatağa attım saçlarımın dibi çok acıyordu gözlerimi kapatıp kendimi uykunun eline bırakaırken kapının birden açılmasıyla yataktan sıçradım gelene baktığımda karşımda babamı gördüm 

"ba-baba birşey mi oldu "

" hazırlan yarım saate halana gidiyorsun ben şimdi çıkıyorum tam yarımsaat sonra kapıda ol yoksa senin için hiç iyi şeyler olmaz"

babam benim birşey söylememe izin vermeden odadan kapıyı çarparak dışarı çıktı ben hayla şaşkın ca yatakta oturuyordum 10 dakika öylece yatakta otururken gözüm saate takılmıştı saat 11:10 du hazırlanmam için 20 dakikam kalmıştı dolabımın üzerinden bavulumu alınca kıyafetlerimi yavaş yavaş bavula koymaya başladım halama hiç gitmek istemiyordum çünkü halam babamdanda kötüydü hele kenan enişte zaten beni hiç sevmezdi neyseki kuzenim eylül ordaydı tek kalmayacaktım bavulumu kapatıp hemen aşahı indim çünkü her ana babam gelebilirdi oturma odasına girdiğimde annem ağlıyordu hemen annemin yanına gittim 

"annem ağlama bak ben iyiyim iyi olacağım"

"kızım yapma hepimiz biliyoruz halanı kenan enişteni "

annem haklıydı oraya gidince hiçte iyi olmayacaktım

"annecim bak ben seni her fırsatta arayacağım tamammı"

anneeme sarılırken kapı çaldı kesin babam gelmişti annemi bırakıp hemen bavulumu elime aldım ve kapıyı açtım tam tahmin ettiğim gibiydi babam gelmişti babam bavulumu elimden aldı

"hadi düş önüme gitme vaktin geldi"

ben birşey demeden ayakkabımı giydim son kez anneme baktım ve önüme döndüm arabaya ilerlerken gözümden bir damla yaş düşmüştü hemen göz yaşlarımı sildim güçlü olmalıydım ne olursa olsun okulumu bitirmeliydim arabanın ön koltuna oturunca babam şöför koltuğuna oturdu ve hiç vakit kaybetmeden yola koyuldu ikimizde konuşmuyorduk tam bir saatten beri yoldaydık ve halama gitmek tamm 5 saatti 4 saatta kalmıştı babam konuşmaya başlayınca çok şaşıardım 

"orada böyle şeyler yapamassın orada halanlara karşı gelemessin orası mardin bana bağırdığın gibi kimseye bahıramassın yoksa kırılmadık kemiğin kalmaz ona göre"

babam bunları söylerken bıyık altından gülüyordu insan neden kızından bu kadar nefret  ederki neden hemen kafamı babama çevirip konuşmaya başladım

"baba neden benden bukadar nefret ediyosunuz ben size ne yaptım ben senin kızın değilmiyim baba"

babamın aniden frene basmasıyla başımı torpidoya çarpmam bir oldu başımı yavaşça kaldırdım ve elimi anlıma götürdüm o anda elime sıvı bişeyin deymesiyle hemn elime baktım anlım kanıyordu 

"bunların cevabını bizzat halanla enişten verir sen merak etme"

babam tekrar yola koyulunca ağlamaya başladım yol boyunca hep ağlamıştım sonunda halama vardık babam arabadan inip bavulumu aldı o sırada bende indim babama yalvaran gözlerle bakıyordum bu adamda hiç acıma duygusu yoktu hemde hiç babam arabaya binip gitti ben elimde bavulla öylece babamın arkasından bakıyordum bir ses duyunca hemen kapıya döndüm 

"orada beklemeye devam edecekmisin "

bu halamdı bir an korksamda cevap verdim 

"burda kalmayı çok isterdim ama her istediğimiz şey olmuyor"

halam söylediğim şeylere sinirlenöiş olacaki hemn bağırdı

"sen geç ben sana göstereceğim bana cevap vermek nedemekmiş"

ben bavulumu alıp sonunda eve girmiştim oturma odasına geçtiğimde aylül telefonla oynuyordu kenan enişte ise televizyona bakıyordu ikiside beni fark etmedi taki halam gelesekadar

"geç bakalım hayat hesap soralım sana"

halam böyle deyince eylül ile kenan enişte bana baktı kenan enişte bana nefretle bakarken eylül üzgünce bakıyoru ve koşarak boynuma atladı

"eylül yeter boğulacağım artık"

eylül geri çekilince gözü hemen anlıma kaydı 

"hayat neoldu niye kanıyor anlın"

"bişe olmadı eylül herzamanki babam işte gene canımı yaktı"

kenan enişte eylüle seslenince eylül hemen beni bıraktı çünkü oda biliyordu babasına karşı gelemeyeceğini 




sonraki bölümde görüşmek üzere iyi okumalar


ACIMASIZ hayatHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin