Gelişin vardı sevgili belki bir kaldırımdan, belki bir yoldan ama her gördüğümde gelişini dönüp tekrar tekrar baktığım bir yürüyüşün içinde kaybolduğum bir gülüşün vardı. Özlemim bazen o gülüşe ihtiyaç duyardı, gel derdim gel gülüşünden öptüğüm ama bagiramazdim bunu sana belki bagirsamda duymazdin beni gelmezdin.
Hisleri nasıl sığmaz bir insanin icine, kalbi çıkacak gibi atar mı hiç ! Atar . Atar biliyor musun ben bunu sende öğrendim ben kimde öğrendin yada öğrendin mi bilmiyorum ama ben bunu sende öğrendim görünce nefesinin kesilmesini konuşurken birden cikinca karşıma cümlenin yarıda kalmasını gözlerin istek dışı kaymasını ben hepsini sende yaşadım sende öğrendim. Ümit ediyorum ki sende yasa birgün bunlari.. seni görünce ayaklarım yollarını şaşırıyor ellerim ellerini gözlerim gözlerini istiyor.
