Wolf Diaries

 'Sonunda gittiler'dedim.Ama bunu sanki ben değil başka biri demiş gibiydi.Saçmalıyodum galiba,benim evimde misafir olduğunu benden başka kim bilebilirdiki.Hem evde yalnızdım.Bi yandan içim gerçeklere dönmek istiyodu bi yandanda hayallerde kalıp dedektifcilik yapmak.İlk önsezine güven demişler.Ben insanların gıcığına giden biriyimdir herşey benim için tersine döner,o yüzden dedektiflik oynamaya karar verdim.Aslında seste tanıdık gelmişti.Sanki John 'un sesiydi.Yine saçmaladım,en yakın arkadaşım benim evime gizlice girip ben görmeden saklanıp beni korkutabilecek kadar becerikli değil.En azından örnek vermek gerekirse çikolatalı pasta bile yapamıyo.Birden kapı deliğinden anahtar sesi geldi.Mutfağa koştum,elime ilk gelen şey baseball sopamdı(mutfakta ne aradığını bilmiyorum).Kapı açıldı,salondan sesler gelmeye başladı.Ayak sesleri benim olduğum tarafa doğru geliyodu.Bütün gücümle bana tanıdık gele o surata yanlışıkla vururken adam daha sopa suratına çarpmadan sopanın ucundan tutup beni yere yatırdı.O sırada gözlerimi kapattım.Beni bıçaklaması veya vurması olası meselelerdi.Nası yaptığımı bilmiyorum ama o sırada gözlerimi açabilmişim. İlk gördüğüm yaklaşık olarak bikaç parçaya ayrılmış sopamdı.Eğer yaşarsam o adamdan parasını alıcağım kesindi.Sonra korkarak kafamı çevirdim.İlk gördüğüm babamın ve annemin bana bakan ifadesiz suratlarıydı.Ayağa kalkarken babamın belindeki iki uçlu değişik şekilli birşey gördüm.Bu silahtı!!! İlk defa babamdan bu kadar korkuyodum.Korkumun nedeni sadece bu değildi,annemin elindede ucunda demirden ok olan bir elktrikli yay vardı ,ayrıca pelerin takmışlardı.Bunları eğitim amaçlı kullanmadıkları belliydi.Yani eğitim amaçlı kullansalardı babamın kolunda 3 santim derinliğinde bi kesik olmazdı.İkiside silahlarını bi yere bırakıp bana baktılar.Sanki anlatıcakları bişey vardı.Ve ben anlatıcakları şeyi öğrenmek istiyodum.Bu arada baseball sopamında parasını unutmadım o parayı babamdan istiycem.İkiside birden 'Calvin burada ne yapıyorsun'dediler.Tamam kabul ediyorum annemler yatıya başka birine gidiceklerini söyledikten sonra bende onlara arkadaşıma gidicem demiştim.Demekki hepimiz yalan söylemişiz.Boğazım düğümlenmişti.Bişey diyemiyodum.Ama demek istediğim çok şey vardı.O sırada kapı çaldı.Annemle babam hemen üst kata çıktılar.Bende kapıyı açtım.Gelen John'du beraber dışarı çıkmamızı söylüyodu.Tam ona neler olduğunu anlatıcaktımki annem üst kattan geldi.T-shirt giymişti.John'a dışarı çıkamıycağımı söyledi.Sonra olanlar oldu.John anneme tuhaf bir ses tonuyla benim dışarı çıkabiliceğimi söyledi.Annem kolyesinden bir çiçek çıkardı.John bir adım geri çekildi.'Olamaz avcılar'gibi bişey mırıldandı ve annem okunu yayından rüzgarı delen bir sesle John'a fırlattı.İsabet etmedi ama arkadan gelen siyah ve büyük bişey beni ısırdı bir kurta benziyodu.Bayılırken sadece John'un kaçtığını gördüm.Uyandığımda annem karnıma bir ok babamda kafama doğru bir silah doğrultmuştu.Benden özür diliyolardı.Meğerse onlar avcılarmış ve yıllardır kurtadamları ve vampirleri avlıyolarmış ve şimdi bir kurtadam tarafından ısırıldığım için bende bir kurtadammışım kafamı çevirdiğimde yerde yatan bir kurta benzer yaratık gördüm.Annem o kurtu öldürmüş ,ve aynı şey birazdan banada olucak gibi gözüküyodu.Tek duyduğum bir silah ve rüzgar sesiydi.Beni yıllardır büyüten ve bakan kişi şimdi tam alnımın ortasına altıpatlar mermisi sıkmıştı.Baygındım ama yaşıyodum.Belliki babam yaşadığımın farkında değildi.Beni gidip gömdüler.Toprağın içinde canlandım ,evet biraz imkansız gibi ama canlandım.Nefes alamıyodum