Can't Love U || PJM

#13. Lie ♤

Kang Eunbi

"Eunbi , ben Chanmi'ye hiçbirşey söylemedim. "

Anlamaz bir şekilde Jin'in suratına bakıyordum.  Uzun süre bakıyor olacağım ki Jin "iyi misin? " dedi.

"Ne demek hiçbirşey söylemedim?  Eğer yalan söylüyorsan bu ikimiz için de kötü olur" dedim sinirle.

"Saçmalamayı  kes.beni tanımıyormuş gibi konuşuyorsun Eunbi . Neden böyle birşey yapayım ki ? " dedi.

Kafam karışmıştı.  Kime inanmalıydım?
Sevdiğim çocuğa mı?  En yakın arkadaşım Jin'e mi ? Yoksa diğer bir en yakın arkadaşım 'ki hala arkadaşmıyız bilmiyorum' Chanmi'ye mi?

Gözlerimi kapattım ve elimi şakaklarıma götürüp ovdum.  Başım ağrıyordu.
"Bana tam olarak ne olduğunu anlat yoksa seni burada boğacağım " diyen Jin'e kafamı çevirdim. 
Sanırım güvenmem gereken kişi kesinlikle oydu .
"Önemli değil. Sadece Jimin, Chanmi'nin herşeyi öğrendiğini söyledi.  Chanmi senin anlattığını söylemiş.  Jimin de bizi anlatmak zorunda kalmış. Yani Chanmi şu an benimle konuşmuyor ve kötü hissediyorum "diye özetledim.

"Sürtük "
"Ne?"
"Yok bişey"
Daha sonra Jin aydınlanma inmiş gibi gözlerini açtı ve bana baktı.  "Sanırım neler döndüğünü biliyorum " dedi.

Meraklı gözlerimi ona odaklamışken söyleyeceği şeyleri bekliyordum.

"Neymiş?" Diye sordum.
"Anlasana.  Ah Bir de benim arkadaşım olacaksın.  Biraz çalıştır şu kafanı.  Oralarda biryerlerde bir beyin taşıyorsun. "Diye sitem etti.
"Uzatma da anlat " dedim ve omzuna vurdum.
" Chanmi .. Yalan söylemiş işte.  Jimin ' in itiraf etmesi için.  Yani tuzak gibi düşün. Sürtük falan ama akıllı kız "
Sürtük demesini umursamadan yavaş yavaş birşeyleri anladığımı
farketmiştim. .
"Tabi ya . Ahh cidden. Öğreneceğini biliyordum.  Neden daha fazla dikkatli davranmayı denemedim?"  dedim.

Jin " Hadi ama Eunbi sevin biraz. Artık Jimin ile aranda hiçbir engel kalmadı.  "
dedi.  Bir an inanmak istemiştim.  Ama uzun sürmedi.
"Jin.. B-ben yapamam. Yani demek istedigim şu an beni sevmiyor olsa bile arkadaşımın sevgilisiyle çıkamam. Bu ben değilim.  " dedim ve Jin gözlerini  devirdi.
"Sümüklünün tekisin Eunbi. " dedi.
Omzuna vurdum. O da güldü.

Daha sonra eve gittim. Akşam yatarken ,daha doğrusu yatamazken , Telefonum titredi. Normalde olsa Chanmi sanardım.  Ama bunun neredeyse imkansız olduğunu düşünüp telefonu sıkıntıyla nefesimi dışarı vererek elime aldım.
Ekranda yazan isim kalbimin hızla atmasına sebep oldu. Bu Jimin di.
Mesaj atmıştı.  Hiç düşünmeden mesajı açtım.

Gönderen : Jimin
"Eunbi, musaitsen yarın birlikte ramen yediğimiz yerde buluşalım mı?
.Konuşmak istiyorum."

Aman Tanrım.  Ne diyecekti. Birdaha birbirimizi görmeyelim falan demezdi değil mi?
Altta abim Seojoon'un ayak seslerini duydum.  Sanırım şu içmek için kalkmıştı. Gitmesini bekledim ve ayak sesleri kesilince telefonuna geri döndüm. 
Kalbim hala atmaya devam ederken cevap vermek için parmaklarım tuşları gitti.

Gönderilen :Jimin
"Spora çıktığımda karşılaşırız. "

Telefonun ekranını kapattım ve komodinin üstüne koyup uyumaya çalıştım.
Yarın ne olacağını hiç bilmiyordum.  Ama tüm gece bunu düşünüp uyuyamayacağımı biliyordum.

__________

Okuyucum : jimin birdaha birbirimizi görmeyelim derse kitap biter aq.

Kesin böylesinizdir zkdkskelaeosoejror