Lost Memories (Amore Serye)

8

Araw na ng pag-alis namin sa Barrio pero di ko padin mabura sa aking isipan ang mga naganap kahapon.

Bakit ba napaka sobrang apektado ako sa sinabi nung matanda?.

-----------------------
"Jacob, uhmm~~"

"Oh bakit?"

"About dun sa~~~"

"About sa nangyari kahapon? Ezra. naiintindihan kita. Napagod ka lang at kailangan mo lng magpahinga that day."

"Uhmm~ Di lang kse yun yung sasabihin ko."

"Ano pa ba?"

KNOCK! KNOCK!

"Sir Jacob. Kailangan na po nating umalis. May paparating daw po kse na bagyo. So we need to hurry na."

"Okay. just a minute"
----
"Basta Ezra. Paguwi natin sa Manila. Ipapakilala na kita kay Dad as my new girlfriend!"

"seriously!!, pano kung di ako magustuhan ng Daddy mo? Pano kung sabihin ng mga katrabaho ko na ginamit lang kita para makuha ko yung posisyon ko ngayon sa work? Di pwede!"

"Ezra! Listen to me! Throughout this vacation. Tayong dalawa lang yung laging magkasama. Kaya alam ko kung ano yung nilalaman ng puso mo. May maganda kang kalooban at napaka-sincere mo sa mga tao. Sana nga parehas tayo ng ugali. Pero now, I can finally said na unti unti mo kong binabago. Kaya Ezra. Please! Ako na ang bahala sa atin. Okay"

"O-okay"

"No more Overthinking!"

"Wala na"

"Okay! Tara na!"

------------
Airport

"Jacob! Di kaya delikado na mag-byahe pa?"

"Kailangan mapakilala na kita agad. So we can talk about our marriage"

"Kasi ang lakas na ng ulan ohh."

"Ezra. I said this before... No worries! Ako na ang bahala sa atin..."

"Sir! Okay na po yung plane nyo. Kayo nalang po hinahantay."

"Okay! Ezra. Hold my hand. Ako bahala sa atin"
-----------
Habang nakasakay kami sa private plane. Nagdadasal nako. Dahil sa sobrang lakas ng ulan. Di ko din talaga akalain na halos mawala na kami sa alapaap dahil sa kapal ng ulap. Sa mga sandaling iyon mas pinanghihinaan na ko ng loob. Nasa isip ko na noon na ano kayang mangyayari sa mga magulang at kapatid ko.

"Jacob! Natatakot na ko! Diba sabi ko sayo wag na muna tayong tumuloy"

"Ezra. Please! Huminahon ka at magtiwala ka lang. Makakauwi tayo ng safe"

"Sir! Mukhang malabo na makauwi tayo. Kailangan po nating mag-emergency landing. Kung hindi po babagsak po tayo!"

"Ezra. Humawak ka lang sa kamay ko!Wag kang bibitaw!"

"Sir! We need to land na po!"

Sa sobrang kapal na talaga ng ulap at lakas ng hangin. Di na nmin makita ang aming dinadaan kaya nman naihampas kami sa bundok

"Jacob! Iloveyouuu!"

"Ezra! Iloveyou too!"

Magkahawak kami ng kamay ata takip matang tumalon pa baba ng eroplano. Sa di inaasahang pangyayari. Nag-bitaw ang aming mga kamay. At tila magkahiwalay na ang aming direksyon. Tanging dilim nalang ang aking nakikita. Iba't ibang bagay na ang tumatakbo sa aking isipan noon. Iniisip ko ang pamilya ko at si Jacob.

------
End