Campus Nerd becomes Campus Princess

Chapter 5

Justin's POV

"Ano ba! Tigilan mo na ako Trisha"
Mariin kong sabi.

Hanggang ngayon kinukulit parin niya ako. Di niya ba tanggap na ayoko na?
Diba siya naman may kasalanan.

"Please Justin kausapin mo naman ako!" Pangungulit niya.

"For what? Para loko hin mo ulita ako!" glait na sabi ko sakanya.

Sobrang sawang-sawa na ako sa mga palusot niya. Dati nga kahit monthsarry namin di niya natatandaan pero di ko na lang yung iniintindi dahil mahal ko siya.
Di pa ba ako sapat sakanya? Kailangan niya pa talaga makipag halikan sa iba kasi di ko sakanya yun magawa. Nagagalit siya kung bakit di ko siya hinahalikan, kasi may respeto ako sakanya pero sinayang niya lang ang ibinigay kong pagmamahal sa kanya.

"Hindi naman ako nagsisinungaling. Aksidente lang yung nangyari saamin pero aaminin ko bumigay ako sa halik niya." mangiyak-ngiyak niyang sabi.

So Ano paiikutin mo naman niya ako?

"Ayan lumabas din ang totoong kulay mo. Bobo lang ang maniniwala na aksidente yun" mariin kong sabi.

Naglakad-lakad na ako papalayo pero may sinabi ulit siya kaya napatingin ako sa direksiyon niya.

"Bakit ba ayaw mo 'kong patawarin? Siguro di mo 'ko talaga mahal simula nung una" sigaw niya.

Iba na talaga si Trisha. Di ko na siya kilala.
Ngayon ako naman yung babaliktarin niya.

"Kahit bali-baliktarin mo yung mundo, ikaw parina ang sumira sa relasyon natin" 

Lumakad na ako papalayo habang dada parin siyang dada. Ayoko ng patagalin pa ang away namin kaya ako na lang ang kusang lumayo. 

Habang lumalakad ako may nahagip ang aking mga mata--ito'y isang poster na naglalaman tungkol sa basketball.

"Hiring a basketball player. 4:00 pm at the campus court"

Kahit na may nangyaring hindi maganda ngayon pero may masaya naman na dumating. Bata pa lamang ako ay marunong na 'ko sa larangan ng basketball. Marami akong natanggap na mga medalyon at trophies nung nasa elementary at high school pa ako pero ngayong colloge tinigil ko muna. Sabi ko sa sarili ko pag-aaral muna bago ang basketball pero ngayona ay ipagpapatuloy ko ulit ang aking nasimulan.

Diretso na ako sa room ko dahil malapit nang mag-time. Nang makarating ako ay wala pang prof.

"Hello Justin"bungad saakin ng isang babae na masyadong flirty.

"Sorry miss, I don't flirt" tipid kong sabi.

Nalungkot yung babae dahil napahiya sa mga kaklase. Nakita ko na yung upuan ko pero ang laking gulat ko, I have a seatmate na. Masyado kasi akong mapili sa makaka-seatmate ko. Who's this girl? Mukha siyang nerdy pero di naman siya nakasuot ng big glasses. Ang dami niya kasing libro kaya napagkamalan ko.

"Hello! Are you a transferee?" Bungad ko sakanya. Maka nosebleed diba?

"Ahm, Oo. I'm Stephanie"mabilis niyang sabi.

Pangalan pa lang niya siguradong magagandahan ka sakanya pero actually maganda siya. Teka ano bang pinagsasabi ko?.

"Ahhh. I'm Justin *wink" pasimple ko.
Kailangan ko maging cool ngayon. Pati chancing effects gagawin ko pero ayun dinedma niya lang ako, tuloy parin siya sa ginagawa niya.
Mukhang mapapalaban ako sa bago kong seatmate.

"Kaya ko to" bulong ko sa aking sarili.

Nagpapa-pansin ako sa kanya parang sinusyo siya. Gusto kong istorbohin siya para masaya pero sad to say failed ang misyon.
Kahit ang gwapo ng katabi niya, deadma lang siya.

"Taga-saan ka pala?" pagbabasag ko ng katahimikan.
Wala paring salita ang lumalabas sa kanyang bibig na para bang hangin lang ako.

"Hindi po pinapaalam" sagot niya.

Magagalit ka na lang sa pilosopo niyan sagot pero ba't ganun,di man lang nagalit ang aking damdamin.

"Pwede ka yayain sa canteen?" Pagtatanong ko sa kanya. Ilang seconds di pa siya sumasalita.

"Ayoko!Gusto kong mapag-isa" dire-diretso niyan sagot.

Siya palang ang kauna-unahang babae ang tumaggi saakin. Kaka-break lang pero nanlalandi na ako pero ipapakita ko kay Trisha na kaya ko din siya palitan. Hindi iiyak ang isang Saavedra sa isang babae lamang.

Buong klase ,wala kaming imikan. Nakikipanibago rin na masyado tahimik.
Habang nag-aaral siya, di ko maiwasan tumingin sa maamo niyang mukha na para bang ayoko ng iwasan.

"Ano ba! Matutunaw ako sa ginagawa mo!" Mabilis niyang sabi.

Napatingin ako sa ibang direksyon. Nakakahiya, so kanina niya pa namamasdan na tinitignan ko siya. Hayst.

"Wag ka ngang asyumera" mabilis kong sabi.

Napatawa siya na nakakaloko. So marunong naman siya ngumiti. Mas maganda kaya siya pag ganun. Hayst, ano na naman ang pinagsasabi ko. Ang lakas ng tama ko sa babaeng 'to.

"Ohh, bakit ka tumatawa?" Tanong ko salanya.

"Wala" inosente niyang sagot.

Pagkatapos wala na naman kaming imikan.Natapos na ang buong klase at iniwan iya lang ako dito. Iniwan sa ere. Dire-diretso lang siya papunta sa labas.
Hinabo ko siya at hinawakan ang kanyang mga kamay.

"Wait lang Stephanie! Gusto mo ba ihatid kita sainyo?" Tanong ko sakanya.

"No! Thanks. I have my own driver" mabilis niyang sagot.

Tinalikuran na niya ako tuluyan. Palayo na nang palayo na siya. Di ko na siya pinilit pa para di siya magalit sa pag kukulit ko sa kanya.

--------------------­--------------------­--------------------­-
Author's Note:
Ano kayang mangyayari sakanila?
Magkakatuluyan ba sila?
Abangan :'>

AN
DISCO
VERED❤