Campus Nerd becomes Campus Princess

Chapter 7

Aleja's POV

"Alam mo yang Nerd na yan--tumapang lang dahil kasama si Kenneth" taas kilay nitong sabi.

Ayan na naman sila. Di ba nila kaya na lubayan ako? Dyamante ba ako para di lubayan? Di ba--di naman. Seriously matapang naman talaga ako pero ayaw ko ng away.

"Ohh-Aleja! Bakit ka nag-iisa rito?" Tanong niya saakin.

Minsan naiisip ko na layuan na lang ako ni Kenneth kasi parang siya ang dahilan kung bakit ako pinag-iinitan ni Margareth.

"Wala lang" tipid kong sabi sakanya.

"Alam mo ba na may pa singing contest si mayora sa campus? Sali tayo!" Iba dina ng topak nito. Nakahihit na naman siguro ng sapatos.

"Ayoko. Di ko naman hilig ang sumali sa mga contest" pagtanggi ko sa sa kanya.

"Hay naku Aleja, pakipot ka pa--isasali na kita-- tayo pala" mabilis niyang sabi.
Di ko na siya matanggihan dahil naisulat na niya ang pangalang naming dalawa sa contest. Ayaw ko pa naman sana. Kung gusto niya--siya na lang.

"Partner tayo ha! Ako ang mag-gigitara at ikaw ang kakanta. Wag ka nang tumutol. Thus is order from the highest supreme in this school at wala ka ng magagawa pa" naka-chin up niyang sabi. Confident much si Mayor.

"Tara na nga. Ang bagal mo pa naman lumakad" sabi niya with matching na nakakalokong ngiti.

Nakarating na kami at safely wala pang prof.
Hindi pa din ako makapaniwala na magkakaroona ako ng boy bestfriend sa unang araw ng pasukan.

Napansin ko na namana pinagti-chismisan nila ako.

"Pabayaan mo lang sila" mabilis niya sabi niya. Mukhang nakita niya yung expression ko.

Habang nag ku-kwentuhan kami may isan lalaking sumigaw.

"Hindi daw papasok si Mr Santos" sabi niya. Kaya hiyawan yung mga kakalse ko na para bang wala nang bukas. Ang saya na nila kahit isang prof lang ang hindi pumasok and yeah, katulad rin nila ako.

Maghapon kaming usapa ng usap ni kenneth kaya di na namin namalayan na uwian na. Sarap niyang kausap. Kahit maghapon pa, di ka magsasawa.

"Hatid na kita" pag o-offer niya sakin. Di ba siya nagsasawa?

Para siyang ulan na di nagsasawa sa pag-luha kahit walang dahilan.
Pagbigyan ko ba siya this time?

"Sige na nga. Sasabihan ko na lang si manong na di na niya ako susunduin" mabilis kong sabi.

Saan kaya ako magpapahatid, sa condo o sa bahay?

"Yehey. Tara na sa kotse ko" sabi niya. Para siyang bata ngayon.

Naglakad-lakad na kami papaunta sa parking lot hanggang sa makita niya ang kotse niya.

"Meet Kassandra--my car's name" parang bata niyang sabi pero nabigla talaga ako dahil may pangalan ang kotse niya.

"Hello Kassandra" bati ko sa kotse niya.

Pinagbuksan niya ako ng pinto at pumasok na ako sa loob. Ang bango sa loob--strawberry mint.

"Ang bango" napasinghot ako bigla.

"Alam mo Aleja, ikaw palang nagsabi niyan sa kotse ko--actually ikawa palang nakapasok sa kotse ko" napahawak siya sa batok niya.

Lucky me noodles, ako palang nakapasok sa pinaka-precious niyang kotse.

Pinabilis na niya ang takbo na para bang hinahabol kami nang kung ano. Habang nagmamaneho siya di ko maiwasan mapatingin sa kanyang maamong mukha at parang nagkakaroon ito ng hangin effect.

"Saan ba banda ang bahay niyo?" Sabi niya niya habang nagmamaneho.

"Jan sa may crossing tapos liko ka ng pakanan at may makikita kang pinakamalaking gate--yun na ang bahay namin." Magulo kong sabi.

Diba magulo naman talaga yung sinasabi ko. Kahit yung nagbabasa di na-gets. Pero open niyo na lang common sense niyo para maintindihan ang pinagsasabi ng mouth ko.

Nakarating na kami at pinapasok ko na. Nakakahiya kung sa labas lang kami. Diba?.

"Wow! Ang ganda ng pagkaka-ayos ng bahay niyo. Kayo lang bang tatalo ang nakatira dito?"

"Actually hindi naman kami tatalo dito. We have a maid, chef, hardener at iba pa" sabi ko sa kanya.

"Ohh Ate sino yan? Boyfriend mo?" Indemanding na sabi ni Justin.

Hay naku talaga to si Justin. Palagi niya ako binabantayan ever since, imbis na sila bantayan ko.

"No Justin. He is just a friend" diretso kong sabi sakanya.

Tinalikuran na lang nila ako.

Naglibot-libot muna kami.
"Ito ang kwarto ko" pagtuturo ko sa pintuan.

Pinapasok ko siya at biglang nag-sparkle yung mukha niya. Yung tipong namamangha siya.

"Ang ganda ng room niyo. Teka sino tong pitong lalaki sa mga posters nakadikit?"

"BTS yan. Hinahangaan ko sila ever since. Lahat ng posters,albums,key chain, pillows, hearphone, army bomb at iba pa lahat ko na nabili. Nakatatlong beses na nga ako pumunta sa concert nila kahit gaganapin ito sa ibang bansa" masaya kong sabi.

Pumunta muli kami sa sala upang makapagpahinga.
Habang paroon kami, humagol-hol na naman ang ulap na kahit ngayon ay di ko alam ang dahilan.

"Makakauwi ka pa niyan? Dito ka na lang muna matulog tutal wala namang pasok bukas at meron naman kami jan na extrang room" pag-aalala kong sabi.

"Siguro, bukas pa hihinto ang ulan kaya sige dito na lang ako" sabi niya.

Pumunta na kami sa hapag kainan upang kumain. Ang mga nakahain ay kanin, adobong manok at leche flan sa dessert.
Pagkatapos tinuro ko na sa kanya yung magiging room niya.

"Ito pala yung room mo, jan sa kabila yung akin. Katok ka na lang if you need anything'' masaya kong sabi.

Pumasok na siya sa kanyang kwarto at pumasok na rin ako sa sarili kong kwarto. Humiga na ako pero ayun di pa dumadating yung antok. Sinabihan ko na siyang huwag maggala, pero ayun di niya ako sinunod. Next time kukulungin ko na siya.

Punta sa kaliwa, punta sa kanan ang peg ko ngayon. Di pa din kasi ako inaantok, it's almost 1:00 am pero ayun vampire pa din ako.

Habang nakating ako sa ceiling, merong katok ang aking narinig--ito'y sa pinto ko galing. Bumaba ako sa kama para tignan. Siguro si Kenneth lang yun.

Binuksan ko yung pintuan at si Kenneth nga ito.

"Ohh bakit gising ka pa Kenneth?Tanong ko sakanya.

"Di kasi ako makatulog ehh"

"Ako din naman"

Pinapasok ko na siya at sabay kaming natulog. Walang mangyayari saamin no'. Bad yun.
Magkayakaoan lang kami at dun ako nakatulog.

-------------------------------------------------------------
Don't forget to vote and comment. Thank you :'>

AN
DISCO
VERED❤