Location:Manila Philippines Time:8:38 pm
Settings:Kwarto ni Zoey"Bal are you oke?" Pag alalang tanung nya
"Oo naman, stress lang to sa work you know na may minamadali matapus kasi malapit na yung deadline" pilit kung pinapasigla yung boses ko na may kasamang ngiti
"sana tumalab" pag dadasal ko sa kaloob looban ko
Sa totoo lang kasi nung last week ko pa napapansin yung parang nalalanta ako, minsan nahihilo ako at may nararamdaman akung kakaiba sa katawan ko, cguroh nga sa pagod at stress to sa work may hinahabol kasi kaming deadline we need to finish this with in two weeks.. kasi isasalang na cya for cartoon animation na ipapalabas next month..
Ito na ang pinaka malaking natanggap namin na project simula ng pag papa self publish ni Bal KO esteh Ken ng aking mga artworks.. Unti unti na ako, kaming nakikilala kya kahit stress na ay dapat itong kayanin.. blessings to eh dapat i grab ang opportunity ng maigi diba.. sabi nga nila strive hard while the iron is hot
"BAAAL!!"
"MRS. Chen!!!"
"Yes I'a-----
"hahahahahahahaha" sya
"Bakit ka tumatawa?? may nakakatawa ba dun?" Naka cross arms kung tanung sa kanya sabay tas isang kilay
Sino ba kasing hindi maiinis yung tawa nya parang sinasapian na may pahawak hawak na sya sa tyan nya na para bang aliw na aliw sa pinapanood nya at di lang yun di man lang natinag sa boses ko panay hagik-hik nya... grrrrh parang lahat ata ng dugo ko umakyat sa ulo ko sa nakikita ko
Pero aaminin ko kahit nag aalburoto na ako sa inis sa kanya dito may isang parte ng puso ko na nag sasabi good job ka dun kasi sa tinagal tagal naming magkasama simula kindergarten to college never ko pa syang nakikita at naririnig ang ganitong tawa nya at gaano cya kasaya.. yung tipong masaya lang cya na walang inaalalang pasyente na aasikasuhin, stress, pagod,puyat, pag o-opera na gagawin at iisipin.... yung feeling ba na di cya yung isa sa pinaka sikat na surgeon di lang sa pilipinas maging sa ipang bansa nag eExcel din cya yung ordinaryung mamamayan lang walang inaalalang trabaho
Infact nga... LDR kami ngayun lagi naman yun eh at tanggap ko naman yung sitwasyun namin kahit na mahirap sya yung kaisa-isang tao na binigyan ko ng buong pagmamahal ko mula pa noon hanggang ngayun so kasama na yung trabaho nya.... andun cya ngayun sa Singapore para sa isang buwang seminar at sinasabay din nya ang pag oopera sa isang pasyente na malubha na yung sakit at isang dalubhasang surgeon na ang dapat gagawa nun para maka survive ito at mismong papa ng pasyente nya yung pumili sa kanya... diba ang amazing lang ng nya akalain mu yun..... anak daw kasi yun ng isang government officials sa Singapore yung pasyente nya ngayun kaya ayun hanggang video call lang kami ni Ken, pero last week umuwi cya saglit just to visit me miss na daw nya kasi ako... hahaha eh sa maganda ako eh at mahal na mahal ako nun.. "charoot ka Zoey walang sinabi si ken ng ganun eh.. mema lang" sabi ng kabilang utak ko "hwag ka ngang makialam utak ka.. utak lang kita iutug kita eh" tsssk baliw na nga ako kausapin ba ung utak na walang kwenta haha
Anyways yun na nga, masaya ang puso ko na naririnig ko cya sa ganung klasing tawa i feel.... im doing a great job well.. pero kasi diko talaga mapigilan yung inis ko eh.. ewan ko ba... nag aalburoto yung dugo ko sa muka nya tawang-tawa.. grrrrrh..
"Mr. KENNIETH CHEN..... ISA!!" Pag babanta ko sa kanya para tumigil na cya
"Da--lawaaaa tatlo ap---pat" pang iinis nya with matching pigil tawa nya pa
BINABASA MO ANG
A Love so Beautiful (Sequel)
RomanceA sequel of the same tittle (A love so beautiful) Chinese drama You must watch first the full movie series before reading this story for you to understand my sequel story 😊